సమూహాన్ని నేను
నాకంటే ఎంతో ముందు నువ్వెందుకెళ్ళిపోయావ్ ఈ భూమ్మీంచి.. బాధ్యతగా బహు మురిపెంగా నువ్వల్లుకున్న సామ్యవాద సిద్ధాంతాల ఏ ఏ సమీకరణల నిర్ధారణ కోసం నిన్ను నువ్వే మరిచిపోయే ఏకాంత అగాధాల్లో తలమునకలై ఉన్నావో అక్కడ.. నా పురా స్మృతుల ఎన్నటికీ అలసిపోని జ్ఞాపకాల కడలి అలల హోరులో ఎప్పటికీ సజీవంగా చెలిమి కాంతులీనుతూనే వెలుగై ఉంటావు నా సురా.. నాదేముందిలే.. ఎముకలనంటే చర్మపు గూడవడానికి ఈ దేహం పడే ఉబలాటదేముందిలే గాని.. చుట్టూతా చిక్కనవుతున్న చీకటి అయినా కొలిమిలో నిప్పులు ఇంకా మండుతూనే ఉన్నాయి.. పరుగెడతాయనుకున్న పాదాలు పడావైపోతేనేం నిటారుగా నిలబడాల్సినవి నీరుగారిపోతేనేం.. ఎడతెరిపి లేని నిప్పులవాన ఊపా