చిత్రవధ

చిత్రవధ చేస్తావనుకోలేదు
కన్నీళ్లు నడిచి వస్తున్న చరితను 

కొన్ని రంగు పూసిన పాత్రలు
ఇంకొంచెం సరిగమలు
కొన్ని భౌగోళిక దృశ్యాలు
కథే కదా!

కాకుంటే
కళ్ళు మూసుకొని 
కళ కన్నావు 

విషాదం మంచు కురవడం ఎలా తెలుస్తుంది

 ఒక దేవాలయం ఒక మసీదు
 ఒక గురుద్వారా ఒక ఆరామం 
బతుకు వెతుక్కుంటూ 
భయం రహదారి నడపడం
 దాల్ సరస్సు దుఃఖమే !

ఈ దేహావయవం అన్నందుకే కదా !
ఇక్కడ పారిన నెత్తుటికి మతం లేదు
వయసు లేదు 
కాశ్మీరీయత తప్ప !

నీ తెర అస్పృశ్య౼
రెక్కాడితే డొక్కాడని నెత్తుటి వాసన
మన ముక్కుపుటాల్లోకి 
చొరబడుతుంది

 ఈనేల ఇష్టపడిన పేర్లన్నీ
 ఈ మట్టిలోనే దాక్కున్నాయి 
మానభంగాలు మౌనభంగాలు 
ఎన్ని అర్ధరాత్రులు మౌనం మోశాయి

 రాలిన కలలన్నీ
 హిందువులు ముస్లిములు బౌద్ధులు సిక్కులు మరణానికి మతం లేదు 
కాశ్మీరీయత తప్ప !

కళ్ళల్ల చెవులల్ల
సృజనాత్మక విషం పోసి
నీ మతం కోరిక తీర్చావు
కన్నీళ్ళకు రంగు పూశావు
మరణానికీ రంగు వేశావు
 ఖనన దేహాలలో 
 శూలాలు గుచ్చావు 

నిప్పుల్ల  
చద్దరు కప్పావు
 నీళ్లల్ల 
చేపనెండ బెట్టావు 
తాబేలు 
వెంట్రుకలు పీకావు

అబ్బా!
మొసలి నాలిక 
ఎంత పొడవో అంటున్నావు

ఈ కన్నీళ్లను 
ఎన్ని ముక్కలు చేసినా
చినుకు చినుకు 
జీలం నదిలా ప్రవహిస్తాయి