కవిత్వం

తల్లులు ఆగ్రహిస్తే కగార్..?

తల్లి బిడ్డకు జన్మనివ్వడంమరో జన్మతో సమానమని తెలిసినాతను మాత్రం బిడ్డకు జన్మనివ్వాలనే అనుకుంటుందిబిడ్డకు జన్మనివ్వడంలో తల్లి ఆనందం అపారంపునరుత్పత్తి సామాజిక విలువ తెలిసిన“తల్లి” గొప్పతనం అదే కదా!ఈ రోజు ఎందరో కన్న తల్లులుతమ బిడ్డలు తమ కళ్ల ముందులేరని బాధపడుతున్నా, ఎక్కడో కానిపీడిత తాడిత జనం కొరకు రణం చేస్తున్నందుకుమురిసిపోతూ గర్విస్తున్నారు.తల్లి ప్రేమ ఒక్క మాటలో చెప్పలేంఅమ్మ ప్రేమకు కొలామానం ఏది?“కగార్‌” అనేక మంది కన్నతల్లులకుగర్భ శోకాన్ని మిగులుస్తుందిసమాజ మార్పు నూతన శిశువుకుజన్మనివ్వడంతో సమానమనిఎరిగిన తల్లులు సామాజిక మార్పు కోసంబిడ్డల భవిత కోసం భరిస్తున్నారుకానీ, ఆ తల్లులు ఆగ్రహించే రోజువచ్చి తీరుతుందిఎన్ని కగార్‌ లనైనా అది తిప్పి కొడుతూబిడ్డల
కవిత్వం

సాగే ప్రయాణం

విరబూసిన ఆకాశంవికసించిన చిరునవ్వు జల్లు జల్లుకు పులకింతఅమ్మలక్కల పాటలకు దమధమ సాగే వరి నాట్లు దిన దిన చూపంతపెరిగే పైరు వైపే ఎగబడిన మొగిపురుగుసేదతీరే సుడిదోమజాడ లేని దీపాలి ముసుర్లు ఆశ నింపే సంక్రాంతి మబ్బులుకరెంటు లో ఓల్టేజ్ లు మోటర్ రిపేర్లు...పైసల కోసం తిప్పలుకనబడే ఆలి తాళిఊట గుంజే పెద్ద బోరుచిగురించే వసంత రుతువుతలమాడే మండుటెండమెదవు పారని నీళ్ల వంతుచెలిమ రాని సైడ్ బోర్లుఅడుగంటిన నీటి ఊటసరిపోని తడి పదనుకు ఎదురొచ్చే సావుకారి గింజ మిగలని చాట తట్టకొంగు బట్టి ఎదురుజూశేఇoటామె గంపెడాశ...ఎగ దన్నే దుఃఖానికిమిగిలిన కన్నీటి బొట్లు-రైతాంగమా! మట్టిని నమ్మి మళ్లా సాలు పెట్టుపొడిచే పొద్దులో.
కవిత్వం

వాడి మౌనం వెనుక

వాడి మౌనం వెనుక....ఎన్ని భయానక దృశ్యాలో ...ఎన్ని చెడు కాలాలో .....ఎన్ని నగ్నదేహాల ఊరేగింపులో .....ఎన్ని హృదయంలేని బుల్డోజర్లో ...తెగిపడ్డ మానవ దేహాల ‘ మణిపురా ‘ లెన్నో ...వాడి మౌనం వెనుక ....త్రవర్ణ పతాకంలోకాషాయ ' వర్ణా ' ధిపత్యంభారత జనేచ్ఛ రాజ్యాంగాన్ని ఆవరిస్తున్నమనువాద మహా రాజ్యాంగం !జైలు గోడల మధ్య బందీలవుతున్నమాట్లాడే నోళ్లుఆలోచించే మెదళ్లుప్రశ్నించే గొంతుకలుధిక్కరించే స్వరాలువాడి మౌనం వెనుక సూడో చరితలుసూడో శాస్త్ర విద్యలుసనాతన ధర్మ కుట్ర చట్రాలుమూఢ విశ్వాసాల ము క దాడులుమొత్తంగా వాడి మౌనం వెనుక ఉన్నదిఏకశిలా సదృశ జాతీయవాద గర్వం వాడి మౌనాన్ని బద్దలు చేయడానికివాడి ఫాసిస్టు గుట్టుమట్టులుబట్టబయలు చేయడానికిసిద్ధమవుతున్నాయిమాట్లాడే
కవిత్వం

కగార్  యుద్ధం

తల్లి అయితేనేం ఒడిలో పసిపిల్ల అయితేనేం తూటా తుపాకి నుంచి దూసుకొచ్చిందంటేనెత్తురు తాగకుండా నేల రాలదుముగ్గురయితేనేం మావోయిస్టులు పదముగ్గురయితేనేంపట్టాలు తప్పిన డబుల్‌ ఇంజన్‌ రైలురక్తదాహానికి నాలుగు నెలల్లో ఏభయి అయితేనేం ఎందరయితేనేంమనుషులుగా ఆటంకమైన వాళ్లందరూఅసువులు బాయందే అడవిలో కంపెనీ కాల్మోపలేదుపక్షులయినా అడవిలో కాయో పండో తిని విహాయసంలో ఎగిరినపుడు విత్తనాలు వెదజల్లుతాయిఎదురిచ్చే కృతజ్ఞతతో బాక్సైట్‌ దోచుకొని ఆకాశంలోకెగిరిన భారత్‌ ఎయిర్‌ ఫోర్స్‌ విమానాలు మాత్రంచెట్టు చేమలనూ, జనావాసాలనేకాదునేల సారాన్ని ధ్వంసం చేసి ఆదివాసీ ఉసురు తీసిగానీ ఎగురవు అర్థంకాని పరాయి లోకపులోహ విహంగం ఆకారంగాహృదయ రహిత రాజ్యం నీడగామనుషుల మధ్య భీతావహంగా అసహ్యంగాలూటీ సర్కారు జనతన సర్కార్‌సరిహద్దుల్నే చెరిపేసేదాక
కవిత్వం

గాజా కవితలు రెండు

ఒకటి: లోహ సందర్భం నిర్భయత్వానికి చాలా సార్లు తోడు దొరకదు! భీరువులు జనాభాగా నిండిపోయిన ప్రపంచం కదా! దాహం వేసినప్పుడు దాహమే తోడు ఆకలేసినప్పుడు ఆకలే దోస్తు పక్క మీద కళ్ళ నుంచి దొర్లిన కలత కలలా "హింస" మీద పడి రక్కడానికి ఎప్పుడూ సిధ్ధంగా ఉంటుంది డ్రోన్లు నెత్తి మీద ఆడుతున్నపుడు బాంబుల కంట్లో కన్ను పెట్టి చూస్తూ ప్రాణాన్ని ఉగ్గబట్టుకోవాలి పక్కన పడి విచ్చుకునే అగ్నిదాహానికి ఆహుతైపోకుండా కాపాడుకోవాలి ఆయుష్షుకీ, మృత్యువుకీ మధ్య గీతలన్నీ కరిగిపోయిన కాలపు సందిగ్ధత లో స్పష్టమైన చూపుతో ముందుకెళ్ళాలి దుమ్మూ - ధూళీ, పొగను పీలుస్తున్న గాలి ఊపిరితిత్తులను శుభ్ర
కవిత్వం

గుడిపల్లి నిరంజన్ రెండు కవితలు

1 .నలిపెడుతున్న భావమేదో..! ఏమీ తోచని స్థితి ఎప్పుడో ఒకసారి అందరికీ వస్తుంది. అమ్మ పోయినప్పుడో నాన్న ఊపిరి ఆగినప్పుడో మనసు వెన్ను విరిగినప్పుడో అనర్ధాలు ఎదురుపడ్డప్పుడో అపార్థాలతో స్నేహాలు కూలినప్పుడో.. దారితప్పినప్పుడో... ఎప్పుడో ఒకప్పుడు ఊపిరాడని స్థితి అందరికీ వస్తుంది. పూర్వజ్ఞాపకాలు రోదించినప్పుడో.. కయ్యాలు కురిసినప్పుడో గింజలు మొలువనప్పుడో కోసిన పంట తుఫాన్ లో కొట్టుకపోయినప్పుడో ఆత్మకు నచ్చినవాళ్లు వెనక్కి గుంజి నప్పుడో.. అప్పుడే సోప్ప బెండులా అల్కగా బరువు తగ్గిపోతాం. ఈనెపుల్లలా సన్నగా మారుతాం. ఒక్కోసారి మనసు లోపల కసిబిసితో నలిపెడుతున్న భావమేదో బయటికి ఉసులుతుంది. అప్పుడే ఏమీతోచని స్థితి వేడి శ్వాసల రూపంతో బయటకు
కవిత్వం

ఇనుప మేకుల భూమి

భూతల్లి ఎదపై నాటిన ఇనుప మేకులు ఎవరి ఆకలిని తీర్చగలవు? ఎంత పచ్చదనాన్ని తుంచగలవు?? ఆ సిమెంట్ బ్యారి గేట్లు ఎవరి ఇంటికి గోడలుగా నిలబడగలవు? ఎంత ధైర్యాన్ని అణచగలవు?? గాలిలో ఎగిరే డ్రోన్లు ఎవరి పంట చేనులకు మందులు కొట్టగలవు? ఎంత ఆక్సిజన్ ను భర్తీ చేయగలదు?? వాడు చేస్తున్న దాడిలో కోల్పోయిన రైతుల ప్రాణాలను ఎవరు మొలకెత్తించగలరు? గడ్డిపోచల గుండె చప్పుడుతో ఊపిరి వీస్తున్న స్వదేశ రైతులను కట్టడి చేసే అట్టడుగుల్లో ఎంత కాలం కొట్టుమిట్టాడగలరు ?? రాజకీయం తెలిసిన ప్రభుత్వానికి రైతుల కన్నీటి బాధలను తీర్చడం తెలియనిదా? భారతరత్న అవార్డు ప్రకటనలో కూడా రాజకీయ
కవిత్వం

మరల మరల అదే వాక్యం

ఒకరి గురించి దుఃఖపడడం గుండె కవాటాలను మెలితిప్పుతుంది కదా .... పెంచిన చేతులలోనే చివరి శ్వాస వదిలే పసిపాపల కనులను చూస్తూ ఆ గుండెలు మూగబోవా! .... నీకేమి కాదు మెదడులోకి ఇంకినది హృదయంలోకి ఇగరని మనిషివి కదా .... నాకెందుకో నా చెవులలో ఆ పసిపాపల రోదనలు తప్ప ఏమీ వినిపించదు .... ఆ కూలిన ఆసుపత్రుల గోడలనంటిన నెత్తుటి చారికల మధ్య నా మొఖం అగుపిస్తోంది .... ఎన్నిసార్లు రాసినా నీ దుఃఖ వాక్యమే మరల మరల వెంటాడుతోంది పాలస్తీనా ..... అంతరించిపోతున్న నీ నేల పచ్చని గురుతులు దుఃఖాన్ని ఆలపిస్తూ .
కవిత్వం

ఇదేనా స్త్రీల ఉన్నతి?

బుక్కెడు బువ్వ కోసం కార్డు కోసం క్యూ కట్టాలి మోదీ గ్యారంటీ అన్న యోజన అంటూ చప్పట్లు కొట్టాలి ‘ఉజ్వల’తో నిప్పు రాజేస్తే పళ్లెంలోకి బువ్వ చేరుతోంది మోదీ స్మరణతో పొట్ట నింపాలి చీకట్లో, ముఖం చాటేసుకొని సిగ్గుతో బజార్లో దొడ్డికెళ్లక తప్పని దిక్కుమాలిన జీవితాల్లో శాచాలయం మోదీ గ్యారంటీ తల దాచుకోవడానికి నీడ కరువైన జీవితాల్లో ప్రధాన మంత్రి అవాస్‌ యోజనతో సంసారం చేయాలి సమాన హొదా అంటూ సర్పంచు పదవులతో నారీ శక్తికి వందనం అంటూ చట్ట సభలలో రిజర్వేషన్‌లతో అందలం ఎక్కిస్తున్నారు నిర్భయను మరిచిపొమ్మంటున్నారు హథారాస్‌ మనది కాదంటున్నారు కశ్మీర్‌కు అలా జరుగాల్సిందే అంటారు
కవిత్వం

పదేళ్ల అక్రమ నిర్భంధం

చేయని తప్పు చేసాడని కటకటాల వెనక్కి పంపిన రాజ్యం అక్షరం హేతువు ను బోధిస్తుందని హేతువు మార్క్సిజానికి మూలమని అక్షరానికి సంకెళ్ళు వేసింది వందశాతం ఫాసిజం కోరలు పీకి తొంభై శాతం వైకల్యం సాధించిన గెలుపు ఇంకా తరాజులో న్యాయం వుందని తేల్చింది ఎన్ని ఉదయాలు ఎన్ని అస్తమయాలు ఈ పదేళ్లలో తూర్పు పడమర ల మధ్య ఊగాయో ఓ కొత్త పొడుపు కోసం నిరీక్షించిన కళ్ళు నిజాన్ని బంధిస్తే అబద్దాల రాజ్యం కి వెసులుబాటు మసి పూసి మారేడు కాయ చేయజూస్తే మసి పూసుకోక తప్పదు ఎన్నాళ్ళైనా!! కోల్పోయిన సామాజిక జీవనం చీకటి రాత్రుల్లో కోల్పోయిన వెలుగు