చేతులకు సంకెళ్ళు
వేసిన
రాతను గీతను
ఆపలేవు
కాల్లకు సంకెళ్ళు
వేసిన
మా ఆటను అడ్డుకోలేవు
నోటికి సంకెళ్ళు
వేసిన
పాటను మాటను
ప్రశ్నను ఆపలేవు
అక్షరం పై ఆంక్షలు
శబ్ధం పై నిషేదం
కదిలిక పై నిర్భందం
మెదలిక పై నిఘా
అప్రకటిత చీకటి
పాలనకు పరాకాష్ట
ఇక మౌనం మండాల్సిందే
శబ్ధం విస్ఫోటం చెందాల్సిందే

Related Articles
వడ్డెబోయిన శ్రీనివాస్ కవితలు మూడు
1. మృతకాలం-అమృతకాలం అమృతకాలం వచ్చిందహో ఆవుకు ! ఆలోచించినా ఆశాభంగం కౌగిలించుకో కౌగిలించుకో ఆహా. మనిషికంటావా మృతకాలమే. ఆకలితో ఉపాధి లేమితో బాదలతో కన్నీళ్ళతో కరోనా కార్మికచావువో కారోనా ఆకలిచావువో పోపో చప్పట్లు కొట్టుకుంటో
అనిశ్చయం
రాత్రి నేను ప్రార్ధించేసమయంలో తోడెళ్ళు యోనిని గాయపరుస్తాయి లాఠీ చేయకూడని తప్పు చేస్తుంది వైద్యం కరెన్సీ పడక మీద నిద్దురపోతుంది ఆకలి బాధ గడ్డకట్టుకపోయి నిశ్చలమవుతుంది అప్పులనీడ ఊరితాడై కుటుంబాన్ని జనాభా లెక్కల నుంచి
ఒకే పాదంతో నడుద్దాం రండి
నా ప్రశ్నల బాణం నీ మనోభావాన్ని గాయపరిస్తే నీ జవాబు ఈటెను నా మెదట్లో దించిపారేయ్ ఆలోచన అరుగు మీద ఇద్దరం పొట్లాడుకుందాం చర్చల బీళ్ళను సంఘర్షణల నాగళ్ళతో దున్నిపారేద్దాం కొత్తగా మొలకెత్తిన దారులగుండా