చిన్నబోయినా కనుల
కన్నీటిని తుడిసిన వేళ
నిండు పున్నమి నదిపై
పరుసుకున్న వేళ
ఎర్రని మేఘంపై
ఎగిరే పక్షిని నేనై
రాగం పాడే వేళ
రంగస్థలములో నేను
ప్రేమ రంగులద్దిన వేళ
రానే వచ్చింది వసంతం
ప్రేమను పేర్చింది వసంతం
రానే వచ్చింది వసంతం
స్వేచ్ఛను తెచ్చింది వసంతం

Related Articles
వడ్డెబోయిన శ్రీనివాస్ కవితలు మూడు
1. మృతకాలం-అమృతకాలం అమృతకాలం వచ్చిందహో ఆవుకు ! ఆలోచించినా ఆశాభంగం కౌగిలించుకో కౌగిలించుకో ఆహా. మనిషికంటావా మృతకాలమే. ఆకలితో ఉపాధి లేమితో బాదలతో కన్నీళ్ళతో కరోనా కార్మికచావువో కారోనా ఆకలిచావువో పోపో చప్పట్లు కొట్టుకుంటో
పలమనేరు బాలాజీ కవితలు మూడు
1. లేనప్పుడు " అప్పుడు గాలి చొరబడదు మాట నిర్మాణం కాదు మనిషి లేనప్పుడే ఉనికికి అర్థం, విలువ! అప్పుడు రాత్రి ఎంతకూ కదలదు రాత్రంతా.. వస్తువులు మాట్లాడుతుంటాయి మనిషి లేనప్పుడు వస్తువులు పుస్తకాలు
ఒకే పాదంతో నడుద్దాం రండి
నా ప్రశ్నల బాణం నీ మనోభావాన్ని గాయపరిస్తే నీ జవాబు ఈటెను నా మెదట్లో దించిపారేయ్ ఆలోచన అరుగు మీద ఇద్దరం పొట్లాడుకుందాం చర్చల బీళ్ళను సంఘర్షణల నాగళ్ళతో దున్నిపారేద్దాం కొత్తగా మొలకెత్తిన దారులగుండా