కవిత్వం

చెలిమి బంధాన నడక

వయసుని మరచిన మండు వేసవి ఆకాశంలోకి తొంగి చూస్తూ ఆ వేసవి గాలుల నడుమ మొహం నిండా చెమటతో బాల్యం తాటి చెట్టుపై ఉన్న కాయలను తినాలని ఆశ ప్రకృతిలో మమేకమైన అమాయకత్వం పచ్చని పైరుల మధ్య కూర్చోని..ముచ్చటిస్తూ... తాటి ముంజలు తింటున్నా... అన్న, చెల్లి, తమ్ముడు... ఆ మాటల మధ్య సంధ్యాకాలం దాటుతోంది పశ్చిమాన ఆస్తమా సూర్యుని చూస్తూ... మళ్ళీ వేకువనో, వసంతానో కలుద్దామని వెనుతిరిగారు.