గిరి ప్రసాద్ చెలమల్లు

నా నేల రకం నాకెరుక పదును చూసి విత్తడం నా జ్ఞానం చిన్న మళ్ళుగా  చేసుకోవటం నా అనుభవం నా నేల నా ఇష్టం నా విత్తనం  నా నేలలో నిరుడు పండిందే మోట కొట్టిన నాటి నుండే వరి నా నేలన సుఖం మేమెరుగం నా ఎడ్లూ ఎరుగవు నా తిండికి నేను వాటి మేతకు అవి కష్ట పడటం అలవాటు నీళ్ళు పట్టి తొక్కి తొక్కి దున్ని దున్ని మట్టంతా మెత్తగా బురదగా చేయటమంటే ప్రతిభ కాదా! మడంతా చదును పెద్ద చెక్కను గుంజే నాఎడ్ల సత్తువ గట్ల మీది చెట్ల ఆకులు బురదలో తొక్కే

తడికలు అడ్డెట్టి తెల్ల గుడ్డ కట్టి అదే వెండి తెర భావనలో నేల పై మూడు గంటలు కూసుని చూసిన సినిమా నేల టికెట్ నుండి కుర్చీ దాకా జనం ఎగబడితే ఏడాదీ ఆడిన సినిమా కథలో అదే మూస కథనంలో కొత్తదనం కాసులు కురిపించిన సినిమా రీళ్ళ డబ్బాలు టాకీస్ టూ టాకీస్ ఓ మాదిరి పెద్ద వూరిలో ఓ టాకీసు సినిమా బండ్లు పోటాపోటీ పోస్టర్లు మైదాతో గోడలపై వినోదాన్ని పంచిన సినిమా మూకీ నుంచి టాకీ దాకా నలుపు తెలుపు నుంచి రంగుల బొమ్మ దాకా సాంకేతిక హంగుల హోరులో పెంచుకున్న బడ్జెట్ సినిమా

గనిలో వారంచీకటిలోదీపాల వెలుతురు లోనల్ల బంగారం వెలికి తీతరెక్కలు ముక్కలు చేసుకుంటూజనానికి వెలుతురు నివ్వడానికి వారం బడలికసడలించుకుంటూకుటుంబాలతో గడపాలనే ఆనందంతోఆశతో ఊసులతో ఊహలతో కలలతో బయల్దేరాం పాటలు పాడుకుంటూఎప్పటిలాగేలేగదూడల్లా ఎగురుతూఅదే బండి అదే తోవ అదే సమయం ఏళ్ళుగా మాయదారి చట్టంచేతుల్లో పెట్టుకున్నరక్షక దళంవిరుచుకు పడిందికాల్పుల మోతగుండెల్లో రుధిరం చిమ్మిందిదేహాలను చిదిమిందిబతుకు బుగ్గి చీకటిలోనే అయ్యో విచారం వ్యక్తంపోయిన ప్రాణం ఖరీదు కట్టేచట్టం మాత్రం అలాగేఎన్ని నిరాహార దీక్షలు చేస్తేనేందున్నపోతు పై వాన కురిసినట్టే గా ఆపరేషన్ అవగాహన లోపంఎవడు జవాబుదారీచంపూ డబ్బులు ఇయ్యికథా కమామిషుప్రశ్న నీ చంపూ లేదాజైళ్లలో నింపుకర్కశ రాజ్యంమత్తు లో జోగుతున్న జనంమీ వంతూ

అవును నేనెవరిని అందరి లాగే నేను ఐనా నేనంటే గిట్టదు  నా ముస్తాబు నా ఇష్టం రకరకాల రంగుల్లో నాకు నచ్చిన రంగు తొడుక్కుంటా నాలోని భావాలు నలుగురిలో పంచాలనుకుని రూపు దిద్దుకుని జనంలోకి వస్తా నా ఆశయాలు వేరు నా ఆదర్శాలు వేరు అందరూ పాటించాలనే నియమం లేదు కొరడా పట్టుకుని ఝుళిపించనూ లేదు నా మానాన నేను కమ్మలతో కూర్పు నన్ను క్షుణ్ణంగా అధ్యయనం చేయాలనుకుంటే తప్పా?! నా లోని ఒక్కో తెర ఒక్కో కఠోర వాస్తవ దర్పణం చరిత్ర నేటి తరానికవసరం నన్ను స్వీకరిస్తారో త్యజిస్తారో జనం ఇష్టం నన్ను బైటికి రాకుండా చేసే

అన్నా! ఆర్కె!!భోరున వర్షంవడి వడిగా పారాల్సినచంద్రవంక పారనని మొరాయించింది నాగులేరు నా వల్ల కాదనికారంపూడి కనుమల్లో కన్నీరు మున్నీరుగా విలపిస్తుందిపుల్లల చెరువు నీరు నీ దాహార్తి తీరుస్తా రమ్మంటూ ఆహ్వానిస్తుంది కాకిరాల కనుమలునీవొస్తావని కళ్ళల్లో వత్తులు వేసుకుని నిరీక్షిస్తున్నాయిబొల్లాపల్లి బోడులు నీ పాద స్పర్శ కోసం తండ్లాడు తున్నాయిగుత్తికొండ బిలం లోమన పార్టీ అంటూ నీవు చేసిన ప్రసంగం ఇంకా ప్రతిధ్వనిస్తోంది మాచెర్ల డిగ్రీ ప్రాంగణం లో నీవెగురేసినరాడికల్ జెండాల రెపరెపలు పల్నాడు దాటిరాష్ట్ర సరిహద్దులావల మహోద్యమ కెరటాలై ఎగిసాయి యుద్ధం జరగాలిశాంతి కావాలంటూ చర్చలకైనల్లమల తోరణం చిన్నారుట్ల నుండినీ అడుగుల సవ్వడి మరో చరిత్ర దిశగా అసంపూర్తి

దుక్కి దున్నినచేతులురహదార్ల పై ఏడాది గాచలనం లేనినిరంకుశ పాలన పండిన పంట అమ్మకందళారీ కనుసన్నలలోఏ తీరానికి పయనం వాడికి లాభార్జనే ఎరుకనేల రకాలెరగడునేల సత్తువ ఎరుగడుకాలం కాక ముందే రోహిణిలోనేఒప్పందాలంటూ ఎగేసుకొస్తేరైతు ఒప్పుకోవాలా?!వాడు చెప్పిన పంట పండక పోతే బాధ్యత ఎవరిది? ఒక పల్లెలఎన్నో పంటలుచిన్న కమతాల నుండి పెద్ద కమతాల దాకారైతు రైతు కి ఒప్పందంఆచరణ లో అసాధ్యంపల్లె ఒక్క యూనిట్ గాపల్లె ఒక పంటగా సాగుతుందిఅనుమానమే లేదు సుమీ!! ఎరువులు పురుగు మందుల అప్పుల కోసంఅంది వచ్చిన ధర కాడికి తెగ నమ్మిఅప్పులు తీర్చే రైతుబండ్లు కిరాయికి మాట్లాడుకునిప్రాంతం కానీ ప్రాంతానికిభాష రాని అక్షరం ముక్క

అర్ధరాత్రి అమాసచీకట్లో ఓ జెండా దిగిందిఓ జెండా ఎగిరింది అలసిన మేనులుఆదమరచి గాఢ నిద్ర లోఅధికార మార్పిడి చిమ్మ చీకట్లో ఏళ్ళు గడుస్తున్నాఆ అధికారం కిందికి దిగలేదుకిందోడు పైకెక్క లేదు ఊరిస్తూ ఉడికిస్తూఫలాలు అందీ అందిస్తున్నట్లునటిస్తూ అధికారం అక్కడే బహు చక్కగా రాచరికం పోలేదురాజ్యాంగం పుటల్లోనేదోబూచులాడుతుందివర్గ వైషమ్యాల సృష్ఠి లో ఆరితేరిగద్దె పై రాబందుల వికట్టహాసం సమానత్వం ఓ పగటి కలఅది తీరని దాహంపదిహేను వస్తుందివీధి వీధి న ఓ జెండారెప రెప లాడుతుందిసాయంకాలం దించబడుతుంది సూరీడు మౌనంగా కొండల మాటున దిగుతుండుఇంకెన్ని ఉదయాలు ఉదయిస్తేనిజమైన స్వరాజ్యం ఉదయిస్తుందని మథన పడుతూచాల్లే పో పో అంటూచందమామ కసిరిందివెన్నెల కురిపిస్తుందేమో

దక్షిణాన పుట్టినవివిక్త కొండల్లో ఏపుగా పెరిగినరాక్ ఫోర్ట్ ఒరిగిపోయిన చెట్టంత మనిషికన్నీళ్ళతో కావేరి నిండిపోయింది చదివిన వేదాంత శాస్త్రంగొల్లుమని ప్రవచనాలను వెదజల్లుతుంది సామాజిక శాస్త్రం ఫిలిప్పీన్స్ నేర్పితేఝార్ఖండ్ క్షేత్రమయ్యింది వనాంచల్ ప్రతి మొక్కవంగి సలాం చేస్తుంది గజరాజులు గజగజ వణుకుతున్నాయిఅండగా నిలిచిన స్వామి లేడని తాను ముందుండి వేసిన ప్రతి అడుగుఆదివాసీ బతుకుల వెలుగు నింప ప్రయత్నం హక్కులకై సంధించిన ప్రశ్నలేతన చావుకి కారణమౌతుంటేపుటల్లోని రాజ్యాంగ ప్రతులుపటపట రాల్చాయి చుక్కలు వణుకుతున్న చేతులుతాగలేని నీరు ఒలుకుతుంటేఓ స్ట్రా ఇవ్వమన్నా ఇవ్వలేని న్యాయం పండు ముదుసలిపార్కిన్సన్ తో జైలు హాస్పిటల్లో..అయినా ఆఖరి శ్వాస దాకాచెద‌ర‌ని ఆదివాసీ స్వ‌ప్నంఅమరుడా! దండం!!

ఎందుకో నువ్వంటేతెగ పిచ్చితీగలా అల్లుకు పోయిలోలోన ప్రకంపనలు సృష్టిస్తావు నిన్నునాలో సాన బట్టుకుంటూపదిలంగా దాచుకుంటా నువ్వే నా చుట్టూపెట్టని కోటవైనా రక్షణ గా ఎల్లవేళలా నువ్వే లేకపోతేనేను అజ్ఞాని గాఎక్కడ బడితే అక్కడ తిరిగే వాడ్నినన్నో మనిషి గా నిలబెట్టినది నీవే నాకు నేనుగాఊహ తెలిసిన దగ్గరి నుండినీ చుట్టే నా పరిభ్రమణంఅదే నా ఉజ్జ్వల భవిష్యత్తు కిరాచ బాట పరిచింది ఏదైనా తెలుసుకోవాలంటేనీవే నా ఆధారంతరాలుగా నీవూ నేనూకలిసి సాగామనే ఆలోచనలునన్ను ఉక్కిరి బిక్కిరి చేస్తుంటేఇలాగే భవిష్యత్తు లో కూడాసాగాలనే తాపత్రయంలో స్వార్థమున్నాతప్పట్లేదు నీ రూపం అపురూపంనాలో చెరగని రూపంచెక్కుకుంటూ పోలేనుఎప్పటికప్పుడు చెక్కక తప్పదుచెక్కితేనే నీ విలువ

మిత్రోంతేలుతున్న శవాలతోనదులు పునీతంశవాల మతం మాత్రం తెలీదు అచ్చాదన లేని మునకలతోపావనమైన నదులుఈ మునకల మతం తెల్సు భాయియోం నూలుపోగు లేకుండాహరహర అంటుంటేబజార్లు సిగ్గుతో తల దించుకున్నాయ్బహనోం ముఖం తిప్పుకున్నారు అజ్ఞానులు వూరేగుతుంటేరక్షక భటుల కాపలాసరిహద్దులో సైనికుడు విస్తు పోయాడు సస్తున్న మనుషుల లెక్కలు తేలవనిమోగించిన గంటలు గరిటలు పళ్ళాలుగూళ్ళల్లోంచి కిందకు దిగట్లే ప్రజారోగ్యాన్ని గాలికొదిలేసినందుకుగాలిలో పెట్టిన కొవ్వొత్తులుస్మరణ జులుస్ తీస్తున్నాయ్ నిరక్షర కుక్షులుగద్దె పై కూకుంటేజరిగే తంతు కళ్ళ ముందు కదలాడుతుంది ఇంకా యజ్ఞ యాగాదులువైరస్ సంహారి అంటూ భ్రమలుకల్పిస్తున్న నపుంసక రాజ్యం రాజ్యానికి శస్త్ర చికిత్స అత్యవసరంఅవసరమైన ఆయుధాల ఎంపిక దేశవాసులదే