కవిత్వం

నాదొక చివరి కోరిక

నా చిట్టి చేతుల్తో అనేకసార్లు నా మొఖాన్ని తడుముకున్నాను నా చిట్టి చేతుల్తో అనేకసార్లు నా కన్నీళ్లను తుడుచుకున్నాను నా చిట్టి చేతుల్తో అనేకసార్లు ఆకలంటూ నా పొట్టను పట్టుకున్నాను బాంబుల శబ్దానికి ఉలిక్కిపడి నా తల్లిని కౌగిలించుకునేవాడిని నా తల్లి పొట్టమీద ఒక చేయి వేసి హాయిగా నిదురపోయేవాడిని నీళ్ళల్లో పడ్డ చందమామను నా అరచేతులతో తీసి కాపాడేవాడిని బాంబులతో నా తల్లిరొమ్మును పేల్చినట్టు చందమామనూ బాంబులతో నీళ్లలో పడవేసి ఉంటారో కాబోలు ఉదయాన్నే నా అరచేతుల మీద సూర్యకాంతి పడుతుంటే ఎంత్అందంగా ఉండేవో చేతులను చూసి మురిసిపోయేవాడిని నా మురిపాన్ని చూసి చేతులు కూడా సన్నగా
కవిత్వం

ఆకుపచ్చని అమ్మ 

ఓ గొంతు మూగబోతే ఆ గజ్జె నీది కానేకాదు ఓ స్వరంలో అలలు ఎగిసిపడటం ఆగిపోతే కొన్ని అలల్లో కొన్ని కాంతులు మాయమవుతే ఆ సముద్రం నీది కానేకాదు కటకటాల వెనుక కాంతిరెక్కవు నువ్వు నీ సముద్రం, నువ్వైన సముద్రం ఎప్పటికీ ఆవిరి కాదు, ఎన్నటికీ మూగబోదు ప్రజాద్రోహం చేయకూడదని పాఠాలు చెప్పినవాడివి నీ కంఠం ఆదివాసుల పేగుల్లో కవిత్వం పలుకుతున్నది నీ కంఠం అన్నం మెతుకులకు కవాతు నేర్పుతున్నది మనిషి అమరుడైతే ఓ కంటిని తడి చేసుకున్న వాడివి మరో కంట్లో కత్తులకు బట్ట చుట్టని వాడివి అమరుల కనురెప్పల కవాతులో ఓ రెప్పవైన వాడిని నవ్వులో
కవిత్వం

ఊహ చేయడమే హెచ్చరిక

నీ ఊపిరి విశ్వమంతా పాకిపోయింది విశ్వాన్నెలా భస్మం చేస్తాడు నీ ఆలోచన జనసంద్రం నిండా నిండిపోయింది సముద్రాన్నెలా బందీ చేస్తాడు నీ ఆలోచనకు కాళ్లెలా వుంటాయి గాలికీ జీవనదికీ కాళ్లుంటాయా మండే సూర్యుడున్నాక వెలిగే చంద్రుడున్నాక నీ శ్వాసకు అంతమెలా వుంటుంది పీక పిసుకుతాడు కనురెప్పల్ని పీక సాగుతాడు ఊహకెలా ఉరితాడు వేస్తాడు వరిగింజల్లో పిడికిళ్లున్నాయని రాలుతున్న వరిపొట్టులోంచి పిట్టలు పైకెగురుతున్నాయని సృజన చేసిన మెదళ్ళను కూల్చడానికి ఏ బుల్డోజరూ సరిపోదు నీ చేతులు విల్లంబులు పట్టలేదు నీ వాక్యాలు బాణాలయ్యాయి నీ చేతులు తుపాకులు పట్టలేదు చావును నిరాకరించిన నీ దైర్యం తూటాగా మారింది నీ తలనరాలు
కవిత్వం

కవితా ధిక్కారం (ఐదు కవితలు)

1 .అర్థ చంద్రాకారపు ఆయుధం నిండు పున్నమి లేనేలేదు దుఃఖ సమయాన ఉత్సవముంటుంది పట్టడానికి ఆయుధముంటుంది కార్మికులు చూపిన కాంతి రైతులు పట్టిన చంద్రుడు తెలంగాణ స్తనానికి పాలు తాగిన పసిబిడ్డ సాయుధ పోరాటంలో రాటుదేలిన ఆడబిడ్డ మనముందే వున్నది, మనమధ్యే వున్నది ఏ కాలానికైనా కొడవలి మాత్రమే చంద్రుడు చంద్రుడంటే అర్థ చంద్రాకారపు ఆయుధం! * ప్రజాపోరాటంలో అమావాస్యలుండవు కొడవలి పట్టిన అమ్మలుంటారు మోదుగుపూల పాటలుంటాయి విముక్తిని అందించే అందమైన చందమామలుంటాయి * నిరాశలూ నిశబ్ధాలూ లేనేలేవు చందమామను పట్టడమే ఉత్సవం! * 2. కాంతి పిట్ట ~ గొంతులపై ఇనుప బూట్లకు నేను సాక్షిని అక్షరాలపై