కెక్యూబ్

మూతికి గుడ్డ నడుముకు తాటాకు కట్టుకుని అరిపాదాలతో నీ వీధిలో నడిపించిన సనాతన ధర్మం వద్దంటే నా తల తీస్తానంటావు మా ఆడవారినే జోగినిగా మార్చి నీ కోరికలు తీర్చుకునే ధర్మం మాకు వద్దంటే నా తల తీస్తానంటావు ఊరి బావిలో‌నూ చెరువు లోనూ నా దాహం తీర్చుకోనివ్వని ధర్మాన్ని వద్దంటే నా తల తీస్తానంటావు నీవు పలికే మంత్రాలేవో పొరపాటున విన్నందుకు మా చెవిలో‌ సీసం పోయించిన నీ ధర్మాన్ని వద్దంటే నా తల తీస్తానంటావు తరగతి గదిలో నీ పక్కన కూచోనివ్వని ధర్మాన్ని వద్దంటే నా తల తీస్తానంటావు వేల ఏళ్ళుగా నీ పీతి తట్టను

టీచరమ్మ చేతిలో బెత్తం ఎంత గట్టిగా కొట్టినా అప్పుడు ఏడుపొచ్చేది కాదు నాకు రాని వారం పేరేదో గుర్తుంచుకోవాలని కొట్టారనో హోం వర్కు చేయడం డుమ్మా కొట్టాననో ఇంట్లో నూనెలేక తలకు పెట్టుకోలేదనో నా తోటి మిత్రున్ని ఆట పట్టించాననో చింత బెత్తంతో తగిలిన బాధను పంటి బిగువన పట్టి చేయి దులుపుకునే వాణ్ణి! కానీ ఇప్పుడు నా ముఖంపై ముద్ర వేసిన మతం నన్ను వెక్కిరిస్తూ తరగతి గదిలో నన్నొంటరిని‌ చేసి రోజూ హత్తుకుని ఖుషీగా ఆటలాడుకుంటూ ఒకరికొకరం అన్నదమ్ములా భుజాలపై చేతులేసుకుని గంతులేసే మా మధ్య గోడను కట్టే ఈ తృప్తి త్యాగి టీచరమ్మలు మొలుచుకొచ్చి

అనాదిగా మన పుర్రెల నిండా నింపుకున్న నగ్నత్వం వాడికిప్పుడొక అస్త్రం అయింది ఆ తల్లుల దేహ మాన ప్రాణాలను నగ్నంగా ఊరేగించి భయపెట్ట చూస్తున్నాడు వాడి వికృత చూపుల వెనక దాగి వున్నది మణిపూర్ ఒక్కటేనా కాదు కాదు కాదు దండకారణ్యం నుండి మలబారు వరకూ దేశ శిఖరంపైనున్న కాశ్మీరు దాకా ఎన్నెన్ని దేహాలను మృత కళేబరాలను నగ్నంగా ఊరేగించాడు వారి కాలికింద నేలలోని మణుల కోసం గనుల కోసం బుల్డోజర్తో ఊరేగుతూ బరితెగించి పెళ్లగిస్తూ వస్తున్నాడు వాడు నవ్వుతూనే వుంటున్నాడు దేశం ఏడుస్తూ వున్నప్పుడు దేహం రక్తమోడుతున్నప్పుడు పసిపాపల దేహాలు నలిపివేయబడుతున్నప్పుడు స్రీత్వం వాడికో ఆయుధం దానిని

ఏభై ఏళ్ళ మీ ఉద్యమ‌ ప్రయాణానికిసెలవంటూ నిష్ర్కమించారా మీ చేతులలో పెరిగినఎన్నెన్ని పోరాట రూపాలు మొక్కవోని మీగుండె నిబ్బరం చివరి శ్వాసవరకూ రాస్తూనే వుందన్నవార్త మీ ఆచరణకు గీటురాయి వసంత గీతంఆలపిస్తూ సాగినమీ నడక యీ అసహనఅపసవ్య వేళలోఆగిపోయి మమ్మల్నిఒంటరి చేసారు కదా సారూ ఈ ఏరువాకపున్నమి రోజు మరలమీరు సేద్యం చేయఈ నాగేటి చాళ్ళలోఉదయిస్తారు కదూ!! లే లేచి రా సారూమీ ఆకు పచ్చని ఎర్ర చుక్క టోపీధరించి ఏకే‌ అందుకునిధూలా ఆడుదురు (కామ్రేడ్ సుదర్శన్ సారుకు వినమ్ర జోహార్లతో)

అమ్మీ ఓలమ్మీ ఉపాధి హామీ పనికెల్లొచ్చీసినావేటి. డబ్బులెప్పుడు పడతాయో నేదో తెలీదు కానీ ఎండతోటి గునపాం పట్టుకోనేక మట్టి కాడక తవ్వీ తవ్వీ ఇసుగెత్తిపోతే‌ నెత్తి మండిపోతున్నా తట్టల్తోని మోసుకెల్లి ముగ్గేసినట్లు గట్టు తీర్సి దిద్ది‌ ఒచ్చీసినాక ఇలా‌ గెంజి తాగి సేరబడ్డానే.  ఏటో ఈమజ్జెన ఒల్లలిసిపోయొచ్చినా సరే నిద్దర కంటి మీదకి రాక‌ టీవీ సూడ్డం అలవాటయిపోయినాదే. సీరియల్లు సూడ్డం మొదలెడితే రాతిరి పది వరకు ఆపనేం. గుంట్లకొండి పోసినామా లేదో కూడా తెలీడం లేదోలమ్మి. ఆలకి సెలవులిచ్చిన కానించి ఇంటికి జేరకుండా ఈదిలో ఆటల్తోనే కాలం గడిపేత్తున్నారే. ఈ సెల్లులొకటి కదా? ఆల్నాయన ఈమజ్జెన కొన్న

వాళ్ళు ముగ్గురే అనుకునివాళ్ళని లేకుండా చేస్తేఇంకేమీ మిగలదనివిషం పెట్టిచిత్రహింసలకు గురిచేసికొయ్యూరు అడవుల్లోహతమార్చిసంబరాలు చేసుకున్నావు కానీ ఆ చిత్రహింసలకొలిమిలోంచిఫీనిక్స్ పక్షిలావేలాదిమంది సాయుధప్రజా విముక్తి సైన్యంపుట్టుకొచ్చింది నువ్వో కాగితప్పులవనిరుజువయిందిస్పార్టకస్ నుండిదండకారణ్య ఆదివాసీ వరకునెత్తుటి పుటలలోంచిమరల మరలవిముక్తి నినాదంవినబడుతూనే వుంది అమరత్వం పొత్తికడపులోంచిఉద్యమ నెల వంకలుఉదయిస్తూనే వుంటారు శ్యాం మహేష్ మురళీఅమర్ రహే అమర్ రహే

ఆ తండ్రి పోరాట వారసత్వంఆమె ముని వేళ్ళ గుండావారి దేహమంతా ప్రవహిస్తూఈ దేశ భవిష్యత్ చిత్రపటాన్నిదేదీప్యమానంగా చిత్రిస్తోంది తను కన్నది వాళ్ళిద్దరినేవారు నిర్మించిందివేలాది విముక్తి సైన్యాన్ని బిడ్డల కోసంనెత్తుటి ధారలావర్షించిన తల్లి ప్రేమఒకవైపు నేల తల్లి విముక్తిసాధనలో వారున్నారన్నభరోసా మరోవైపుతనను నిటారుగానిబ్బరంగా నిలబెడుతూవచ్చాయి ఒకరు ఒరిగినాతనందించినజెండా ఎత్తుకున్నమరో బిడ్డచూపులకు కానరాకపోయినాఆ రెపరెపల వెచ్చని గాలితన నూరేళ్ళ శ్వాసయింది అమ్మలెప్పుడూ అంతెఒక కంట్లో సూరీణ్ణిమరో కంట వెన్నెలనీవిరబూయిస్తారు అమ్మలంతేతమ పచ్చని కొంగుతోదేశానికి తల్లులవుతారువీరుల‌ గొంతులోచనుబాలధారలవుతారు అమ్మలకు మరోమారునమస్కరిద్దాం (వీరమాత మల్లోజుల మధురమ్మకు వినమ్ర జోహార్లతో)

సాయీనీతో పాటుగా ఇంతమందిమాటాడుతుంటే వాడికేదో భయం కదా చావు నీ ముందు కరాళనృత్యం చేసినానీ గుండె చెదరలేదునీ నిబ్బరం వెనక వున్ననమ్మకమే నీ కళ్ళలో మెరుపు కదా? నీ మాటా నీ నవ్వే వాడినిబెదరకొడుతూ వున్నాయా? ఎందుకో మాటాడే వారంటేచెదరని నవ్వుగలవారంటేరాజుకెప్పుడూ భయమనుకుంటా ఎందుకంటే వాడెక్కిన అందలమెప్పుడూముప్పాతికమంది ఒప్పుకోనిదే కదా నువ్వెప్పుడూ అంటావు కబీరునిఆలపించమనిమనుషుల్ని ప్రేమించమని కానీ వాడు ఉన్మాదాన్ని వ్యాప్తి చేస్తూదేశాన్ని దోచుకోవాలనుకుంటున్నాడు న్యాయానికి గంతలు కట్టి‌న్యాయమూర్తుల గుండెలపైఉక్కుపాదం మోపితీర్పులను తిరగరాయిస్తున్నాడు చీకటిని తెరచే ఉషోదయమొకటివేచి వుందని కబీరన్నది గుర్తుకొస్తోంది పిచుకలకు రెక్కలొచ్చినిన్ను ఎత్తుకొచ్చే కాలమెంతోదూరంలో లేదు బాబా !! (సాయిబాబా విడుదల కోరుతూ)

ఊరికేనీ ఇంట్లోకి చొరబడినీ పసిపాపల ముందునిన్ను పెడ రెక్కలు విరిచి కట్టిబలవంతంగా ఎత్తుకు పోతారు ఎక్కడో నువ్వొక సారిఎమోజీగానవ్వినందుకునీ మిత్రులతో కలిసిగొంతు కలిపినందుకునీ చేతిలోపచ్చగా ఓ రుమాలుఎగిరినందుకుఏమైనా కావచ్చునీ నుదుటిపై ఊపాముద్ర వేయడానికి ఇక నీ కను రెప్పల చుట్టూఇనుప చువ్వలు మొలకెత్తుతాయినీ గుండెలపై ఊపిరిసలపనంతగాఉక్కు పాదంతో తొక్కిపెట్టడానికిరోజు లేమీ మిగిలి వుండవు నీ పసిపాపల‌ నవ్వుల కేరింతలువినపడకుండా గాజుటద్దాలుఉబికి వస్తాయి నీ ఇంటి మీదకుబుల్డోజరు నడిచి వస్తుంది అనుమానపు పరిహాసాలతోచుట్టూ పరిక కంపలుపరచుకుంటాయి ఎప్పటికో ఒక వేకువలోమెలకువ వచ్చినన్యాయ పీఠం నిర్దోషిత్వాన్నిగుర్తిస్తూ నీ ముఖాన ఒక‌బెయిల్ కాగితం విసిరి కొడితేఅందుకోలేని నీ వణుకుతున్నచేతులు చివరిగా ఆసరానువెతుక్కుంటూ బయటకు

దేశమంతా సంబరాలపేరుతో మాయల ఫకీరుఉచ్చులో ఊరేగుతున్న వేళ దాహమంటూ గ్లాసుడునీళ్ళు తాగితేకొట్టి కొట్టి చంపినఅపర బ్రహ్మలున్న చోట అమృతమెవడిదోవిష పాత్ర ఎవరిదోబెత్తంతో గిరిగీసినపంతుళ్ళకుఏ శిక్షా లేని చోట నీ ఇంటి మీదఏ జెండా ఎగరేయగలవుచిన్నోడా! కులమొక్కటేమతమొక్కటేఏక్ భారత్శ్రేష్ఠ భారత్అని కూస్తున్నమర్మాల మర శబ్దాలనడుమనీదీ నాదీకాని దేశం కదాఇది తొమ్మిదేళ్ళ నీచిన్ని గుండెపైమండిన అగ్ని కీలలుఆ చూపుడు వేలుచివరల మండుతూఎగసిపడతాయాఏనాటికైనా? (కుండలో నీళ్ళు తాగి చావుకు గురైన ఇంద్రా మేఘవాల్ కు క్షమాపణలతో)