Tag: poetry

దేహమంతా సూదిపోట్ల సలపరం పాదాలు ఏనుగేదో తొక్కిపెట్టినట్లు లోలోపల కరకరమమంటూ బాధ తనువంతా రెండు ముక్కలయినట్లుగా భారంగా వేలాడుతుంది కను రెప్పలనెవరో పిన్నులతో ఎక్కుపెట్టినట్లు నిదుర ఎక్కడికో తనను మరచి పారిపోయినట్లుంది రక్తాన్ని తోడుతున్నదెందుకో ఎన్ని పరీక్షలు చేసినా చివరాఖరికి ఏదీ కొత్తగా చెప్పారో తెలియని అయోమయం చికిత్స తెలిసినట్లే వున్నా దేహమెందుకో మొరాయిస్తుంది ఈ తెలవారని రాత్రి మరో ఉదయాన్ని మాత్రమే హామీనివ్వగలుగుతోంది పున్నమి వెన్నెల రాజి గూడులా తన కంటి చుట్టూ వలయాలు అయినా తను పగలబడి నవ్వినప్పుడు అడవి చుట్టూ వెలుతురు పూల కాంతి!!! (కామ్రేడ్ సహోదరికి ప్రేమతో)

నేనేమీసుడిగాలుల పిడి గుద్దులకుతుఫానుల రౌడీతనానికీచలించిపోయే గోడను కానుభూమి లోలోపలి పొరల్లోపాతుకు పోయిన రాయినీ కానుగుచ్చుకొన్న దుఃఖపుసూదుల చురుక్కుమనే పోట్లకుపట్టించుకోని తనపు నిర్లక్ష్యపు కత్తిగాట్లకువిలవిలలాడే సున్నితత్వాన్నిగుడ్డులో నుంచి అప్పుడే రెక్కలు విప్పుకొంటున్న సౌకుమార్యాన్నిప్రతి చిన్నదానికీ కరిగి కురిసే చినుకునునా రెక్కల్ని ముక్కల్ని చేసేహక్కు నీకెవరిచ్చారుఅమ్మ గర్భాంతరంలోఉమ్మనీటి తటాకం నుంచిబాహ్య ప్రపంచంలోకి రాగానేఅలా ఉండు ఇలా ఉండకుఈ విధి నిషేధ సూత్రాలే కదానా బ్రతుకు వ్యాకరణం నిండాఈ ప్రపంచపు సూర్యకిరణాల వర్షంలో తడవకుండానా దేహ పుష్పానికీ గాలిసోక కుండాకప్పేసిన ఈ నల్లని ముసుగేమిటి?అసలు నా కట్టుబొట్టుపైపరాయి పెత్తనమేమిటి?నా ఊపిరి మీద నా బట్టల మీదఒకరి ఆజ్ఞ లేమిటిన్యాయమూర్తులైనా పాలకులైనామీ నిర్ణయాలతో పనేమిటిఇక