కవిత్వం

ప్రియా! అన్వర్ ఇంటికాడ పీరీలు కట్టిన యాపశెట్టు మొదట్లోనే ఎలిశిన పుట్టకు పసుపు కుంకుమల పూజ చేయడానికి నీవొచ్చినపుడు ప్రేమంటే ఏంటని నేనడిగితే ఏమన్నావు? ఒకరి ఆలోచనలు ఒకరం పంచుకోవడం! ఒకరి ఇష్టాలను ఒకరం గౌరవించుకోవడం! స్వేచ్ఛను స్వేచ్ఛగా ఆస్వాదించడమనే కదూ..? నేను తురకను! నీవు హిందువువి! మనం ప్రేమించుకోడమెట్లా? అన్నపుడు ఏం నీవు మనిషివి కాదా? అని నువ్వు సూటిగా అడిగినపుడు మబ్బులు తొలగినఆకాశమైంది నా ముఖం ! నేను ఆవు కూర అని నసుగుతుంటే- నెయ్యి కూడా దాని రక్తమేలేనని నీ తినే అన్నం చేతిని, నే తినే అన్నం చేతితో ప్రేమగా అలాయి -

కవిత్వమొక అంతర్నిర్మిత జ్వాలా రౌద్రాన్వేషణ రక్త ప్రవాహల్లో ఎదబీటల స్పర్శఅనుఘర్షణ స్పర్శాను ఘర్షణ కాలం కనురెప్పపై ఎప్పటికీ ఆరని నీటిచెమ్మనై అగాధపు తిమిరంలో వెన్నెల రేయిలా నను స్పర్శించేదీ కవిత్వమే కవిత్వమే కవిత్వమంటే నిరంతర జ్వలితం, నిరంతర రక్త ప్రవాహం కదిలే కాలగమనాన్ని మదిలో మెదిలే కన్నీటి సంద్రాన్ని వర్ణించేది కవిత్వమే... ఇప్పుడే వికసించిన తొలి అంకురాన్ని అప్పుడే ప్రసవించి రెప్ప విప్పకుండా పొదల్లో ఏడ్చి స్పృహ కోల్పోయిన ఆడబిడ్డ నిద్రని వర్ణించేది కవిత్వమే కవిత్వమొక ప్రయోగశాల ప్రతి ప్రయోగంలో సరికొత్త ఆవిష్కరణ ప్రతి పదంలో వింత్తైన పాదరస వైవిధ్యం ప్రళయకాలంలో ప్రభంజన గర్జనలా హృదయాంతాలలో అగ్ని పర్వతంలా

వాడు ఆమెను అచ్చట పీఠమెక్కించి మదంతో పేట్రేగుతున్నాడు వీధుల్లో జనావాసాల్లో ఒక కూలి కూలి డబ్బులు అడిగితే దౌర్జన్యం కూలిపై మూత్ర విసర్జన ఎక్కడిదా ధైర్యం?! ఎవడ్ని చూసుకుని ఆ దుశ్చర్య?! వాడు వాడి మను బంధువు కాబట్టే! ఆమె ఆది వాసి కూలి ఆదివాసి ఆమెకీ పరాభవం కూలికీ పరాభవమే తేడా ఏం లేదు అక్కడ కుర్చీ ఇక్కడ నేల అంతే!! చట్టం వాడికి చుట్టమే అవుతుంది ఎవడు కాదన్నా! ఫిర్యాదుకే భయ పడిన కూలి ఇక రాబందుల బెదిరింపులతో హడలి పోవు గోమూత్రం తాగే వాడు గో మలాన్ని ముఖానికి పూసుకునే వాడు అజ్ఞానం తో

ఏ బాటసారికి తెలుసు, తను నడిచే దారుల్లో అణచబడ్డ రాళ్లకథ!! ఏ పువ్వులు తీర్చేను, తను వికసించే సాయంలో దాయబడిన వేర్ల కల!! నేలైనా అడిగిందా, తనకు రంగులద్దే రైతు వ్యధని!! పంటకు తెలుసో లేదో, చినుకు రుణం తీర్చలేనిదని!! దీపాలు ఒప్పుకోగలవా, చమురు మింగి బ్రతికామని.. కన్నీరు చెప్పగలదా, తన పుట్టుక కారణాన్ని.. అక్షరాలు రాయగలవా, యదనలుముకున్న మౌనాన్ని.. మనిషి నగ్నంగా తిరగగలడా తన ముసుగులన్ని వదిలేసి!!

మలయ మారుతాలెక్కడివి దేశం నిండా ముళ్ల కంచలే పచ్చని పంటలాంటి పైటలెక్కడివి రథచక్రాలు నడిచిన దారిలో చితికిన అంగాంగాల ప్రదర్శన సాగుతూనే వున్నది నా శరీరానికి రంగేమిటని నన్నడగబోకు ఏ జాతికి చెందినదాన్నో నన్నడగబోకు సిరి సంపదలున్న దేశంలో సీకులు దిగిన దేహం నాది గంగా నదిలో పారుతున్నది ఏమిటని ఇంకా నన్ను అడగబోకు సరస్వతీ దేవిని చావబాదిన చరిత్ర నీది లక్ష్మీదేవిని నగ్నంగా ఊరేగించిన ఘనత నీది పార్వతీ దేవిని చెరిచిన మేధస్సు నీది తిరంగ జెండాను చీల్చడానికి త్రిశూలాలను తయారు చేసిన చెడ్డీ నీది నీ పార్టీ హిట్లర్ పార్టీని ఎప్పుడో మించిపోయింది ఫాసిజంలో ఫస్టు

అక్కడి మందార పూల రంగులన్నీ మా అక్కల నెత్తుటితో అద్దిన మెరుగులే...! అక్కడి వాకిట్లన్ని మా చెల్లెల కన్నీళ్ళతో అలకబడినవే....! అడుగు నేల కోసం అంటుకున్న మంటలు కావవి…! పాలకులే ఉత్ప్రేరకాలై ఉసిగొల్పబడ్డ అల్లర్లే…! మణిపూర్ ఇప్పుడు సర్జరీకి నోచుకోలేక పోస్టుమార్టంకు దగ్గరవుతున్న రోగి..! ఏ కృష్ణుడి సాయాన్ని నోచుకోని ద్రౌపది...! రామరాజ్యంలో ఊరేగే శవాల బండిపై ఎందరో తల్లుల కన్నీళ్ళ వడపోత...! అంతా ఆంతమయ్యాకా మణిపూర్ మినిట్స్ అంటూ ఆ మంటల సెగలను దేశమంతా వ్యాపితం చేసే మతోన్మాద పాలకుల చేతుల్లో ఓట్ల సాగరమైంది...!

నాకోసం కన్నీటిని రాల్చకండి వీలైతే కొన్ని అక్షరాల ఆమ్లాన్ని జల్లండి దీనంగా చూస్తున్న ఈ నాలుగు దిక్కులు అంతమవ్వని.. నా మీద జాలి చూపకండి కొన్ని పల్లేరు కాయల్ని నాటండి రేప్పొద్దున ఆ దారి గుండా నడిచే మత రాజకీయాల కాళ్ళను చీల్చనీ.. నాపై అమాయక స్త్రీ అని ముద్ర వేయకండి ఈ నీచ సంస్కృతి, సంప్రదాయాలను బోధించిన మత గ్రంథాల, కుల గొంతుకలకు నిప్పెటండి కాలి బూడిదవ్వని.. నన్ను ఇలానే నడిపించండి కశ్మీర్ నుండి కన్యాకుమారి దాక 21 వ శతాబ్దపు దేశ నగ్న చరిత్రను పుటలు పుటలుగా చదివి కాడ్రించి ఉమ్మనివ్వని.. నా తరపున న్యాయ

నగ్న దేహమొకటి దేశాన్ని కౌగిలించుకున్నది ఖైర్లాంజి ,వాకపల్లిని భుజాల మీద మోస్తూనే దేశాన్ని వివస్త్రం చేసింది లెక్కకు మించిన గాయల్ని తడిమి తడిమి చూపుతోంది ఇప్పుడా నగ్నదేహమొక దిక్సూచి.. పొదలమాటు హత్యాచారమే ప్రజాస్వామ్యపు తెరనెక్కి మంటల్లో కాలిన పిండాలని మర్మస్థానంలోని కర్రలనీ ఎత్తిచూపుతోంది ఇప్పుడా "హత్యా"చారమే ఈ దేశపు ముఖచిత్రం న్యాయం కళ్ళు మూసుకున్నది సహజంగానే.. చూసే కండ్లుoడాలి గానీ ఇప్పుడీ అడవులు నదులు మనుషులు ప్రతి అణువూ మానభంగ భారతమే తగలపడ్డ దేశంపై మూగి వెచ్చగా చలి కాచుకుంటున్న పవిత్రులారా రక్తం స్రవిస్తున్న దేశంపై జాలి జాలిగా ముసురుకున్న సున్నితులారా చెప్పండి చెరచబడ్డది ఎవరు? ఆమె నా

అనాదిగా మన పుర్రెల నిండా నింపుకున్న నగ్నత్వం వాడికిప్పుడొక అస్త్రం అయింది ఆ తల్లుల దేహ మాన ప్రాణాలను నగ్నంగా ఊరేగించి భయపెట్ట చూస్తున్నాడు వాడి వికృత చూపుల వెనక దాగి వున్నది మణిపూర్ ఒక్కటేనా కాదు కాదు కాదు దండకారణ్యం నుండి మలబారు వరకూ దేశ శిఖరంపైనున్న కాశ్మీరు దాకా ఎన్నెన్ని దేహాలను మృత కళేబరాలను నగ్నంగా ఊరేగించాడు వారి కాలికింద నేలలోని మణుల కోసం గనుల కోసం బుల్డోజర్తో ఊరేగుతూ బరితెగించి పెళ్లగిస్తూ వస్తున్నాడు వాడు నవ్వుతూనే వుంటున్నాడు దేశం ఏడుస్తూ వున్నప్పుడు దేహం రక్తమోడుతున్నప్పుడు పసిపాపల దేహాలు నలిపివేయబడుతున్నప్పుడు స్రీత్వం వాడికో ఆయుధం దానిని

1 ఆధునిక రామాయణం విద్వేషం తెంపిన తల వెదురు మనిషైంది నెత్తురొడుతున్న ప్రశ్నలా కళ్ళుమూసుకొని ఈ దేశం కళ్ళల్లోకి చూసింది మనిషిని పశువుకన్న హీనం చేసిన విలువల్ని గర్భీకరించుకున్న శవపేటిక మీది కౄరజంతువుల్ని దేశం నిండా విస్తరించిన అన్ని దిక్కుల్ని ధిక్కరిస్తూ మూసిన పెదాల్తో నవ్వింది 'అబ్దుల్ కలామ్ ప్రథమ పౌరుడైయ్యాడు గుజరాత్ ముస్లిం నెత్తుట్లో దాండియా ఆడాక దళిత రుధిరవర్షం ఉత్తర భారతాన్ని ముంచి వేస్తున్నప్పడే దళిత కోవిందు కొత్త ప్రథమ పౌరుడైయ్యాడు ఆదివాసీ ముర్ము ప్రథమ పౌరురాలైయ్యాక మరణ మృదంగ విన్యాసాలు ఆదివాసి కొండలు లోయలు అడవుల్లోకి విస్తరించాయి' హహహ అని అరిచింది కవులకు కళాకారులకు