కవిత్వం

నీవు నాకునేను నీకుఎన్నటికీ దూరం కాదు నీ ప్రతిఉచ్ఛ్వాస నిశ్వాస‌లోమాత్రమే కాదు నీ కన్నీటిచుక్కల్లోనే కాదు నీ ఆనందక్షణాల్లోనే కాదు నీ అంతర్మథ‌నంలోనే కాదు నీవు నేనుగానేను నీవుగాతొలి చూపులోనేతొలి స్పర్శలోనేఏకమై ఉన్నాము ఏ నిర్భంధ‌మూమనలను విడదీయలేదు మనంమృత్యుంజయులంమన ప్రేమాఅజరామరం.

పొద్దున్నే.నా కళ్ళల్లో విరబూసిన నవ్వుసాయంత్రానికి రాలికరోనా పొట్లమైపోయింది వెన్నెలంతా పారబోసుకొనిచీకటి పడ్డచందమామ! ఎవడూచెట్టుకాలేకపోయాడు గాలి కొదిలేసినకొన ఊపిరిజాగరణ చుట్టూకోరలుచాచిన కాసుపత్రులు! భూమి వల్లకాని చితులన్నీమూటలు మూటలు గార్యాలీతీస్తూపవిత్ర గంగా నది చరిత్రైదిక్కులు కోల్పోయి ఒడ్డు పట్టుకుంటున్నకాగితప్పడవలు! చెమట వాసన కోల్పోయి నఅభివృద్ధి ప్రణాళికొకటిసిగ్గు విడ్చిన రాజముద్రిక పట్టుకొని సంచరిస్తుంటేఆక్సీజన్ అందకప్రపంచ ఔషధాలయంశవయాత్ర చేస్తోంది

నన్ను కప్పుకోవాలనే చూస్తుంటుంది.ఈ చీకటెపుడూ వొక నిషిద్ధ ముఖచిత్రాన్ని పట్టుకుచీకటి పడగల్తోనానీడై తిరుగుతుంటుంది. అనాది నేలమాళిగలోంచివిస్తరిస్తున్నవొక వెలుగు నువిషాద నవ్వుల మీద పగతోతలుపులు మూయడం కొత్త కాదు వసంతాన్నిఒంటి రంగుపుల్ముకున్నచెమటచుక్కను నేనుఈ కాలాన్నిక్వారంటైన్లో ఉంచు చూద్ధాం?! ఈ చీకటి ముఖమ్మీదైనా సరేజలజలా పారడమే తెల్సు!

మిత్రోంతేలుతున్న శవాలతోనదులు పునీతంశవాల మతం మాత్రం తెలీదు అచ్చాదన లేని మునకలతోపావనమైన నదులుఈ మునకల మతం తెల్సు భాయియోం నూలుపోగు లేకుండాహరహర అంటుంటేబజార్లు సిగ్గుతో తల దించుకున్నాయ్బహనోం ముఖం తిప్పుకున్నారు అజ్ఞానులు వూరేగుతుంటేరక్షక భటుల కాపలాసరిహద్దులో సైనికుడు విస్తు పోయాడు సస్తున్న మనుషుల లెక్కలు తేలవనిమోగించిన గంటలు గరిటలు పళ్ళాలుగూళ్ళల్లోంచి కిందకు దిగట్లే ప్రజారోగ్యాన్ని గాలికొదిలేసినందుకుగాలిలో పెట్టిన కొవ్వొత్తులుస్మరణ జులుస్ తీస్తున్నాయ్ నిరక్షర కుక్షులుగద్దె పై కూకుంటేజరిగే తంతు కళ్ళ ముందు కదలాడుతుంది ఇంకా యజ్ఞ యాగాదులువైరస్ సంహారి అంటూ భ్రమలుకల్పిస్తున్న నపుంసక రాజ్యం రాజ్యానికి శస్త్ర చికిత్స అత్యవసరంఅవసరమైన ఆయుధాల ఎంపిక దేశవాసులదే

ఎవరి కోసంమీ త్యాగంఎవరి పైమీ పోరాటం నరహంతకుడు రాజైరాజముద్రీకుడైప్రజా….ప్రాణాన్నిమానాన్నితీస్తుంటే ఎవరి పై మీ పోరాటం ఫాసిజంప్రజలను చీల్చే యుద్ధంగా మారి తడిగుడ్డతోగొంతులు కోస్తుంటే ఎవరి కోసం మీ త్యాగం మాయన్నలారవీర జవానులారఎవరి పై మీ పోరాటం చచ్చినా శవాన్ని లేపిజ్ఞాన మార్గపుదారులేసికటిక చీకట్లనెల్లాకాలరాసినవీరులపైనా ఎవరి కోసంమీ పోరాటంఎవరి కొసంమీ త్యాగం పచ్చినెత్తూరుమరిగినట్టిపడగవిప్పీనిలిచినట్టీఆధునికనీరో చక్రవర్తినైజాం చక్రవర్తుల పైన అన్నలారవీర జవానులారవాని పైన చేయియుద్ధంఅదే ప్రజా యుద్ధం

ఆక్సిజన్ అందకఇప్పటికే చాలానదులు చచ్చిపోయాయి అదేమిటోగానిమృతజలాలలోతేలియాడే తమశవాల్నిఎవరూ పట్టించుకోలేదు నదులగోసల్ని ఎవరైనా విన్నారాఊపిరాడకఎంతెంత నరకయాతన అనుభవించాయో తెల్సుకున్నారామనకు ప్రాణప్రదమైనమనకు బతుకునిచ్చిననదులిప్పుడుపారే శవాలు***మృతనదుల్లోశవాల్ని విడిచేస్తేచేసిన నేరాలు కొట్టకుపోతాయానదులమీదుగాతేలియాడే శవాల్లాగేనేరాలు సైతంకాలంనదిమీద తేలుతూ ఉంటాయ్ ఏదో ఒకరోజునఅన్ని నదులూఆక్సిజన్ అందకఊపిరాగి చచ్చిపోతాయిఆపుడా మృతనదుల మీదుగానాగరికతల అస్థిపంజరాలుతేలియాడుతూ పోయిచీకటి సముద్రంలో కల్సిపోతాయ్ నదులకుతామెప్పుడు చచ్చిపోతామో తెల్సుఆ వెంటే నాగరికత కూడా… (  జసింతా కెర్ కెట్టా (ఆదివాసి యువతి ) గారికవితకు       స్వేచ్ఛానువాదం......ఉదయమిత్ర )

కాలు మోపిన చోటల్లాఎద ఎండిన నదినైపగుళ్లిచ్చినప్రతిఫలనాల్ని దారి పొడుగునావొలక బోస్తూ..కన్నీళ్లతోకడుపు నింపుకున్నదాన్ని . శత్రు శతఘ్నులమోతల నడుమపుట్టుకతోనేకన్న తల్లినీ.. కడుపు చేత బట్టుకుతిరుగుడులో..తరాల తరుముడులో..సొంత ఇంటినీ..ఊరినీ..నేలనీ…జారవిడుచుకున్నదాన్ని..శకలాలు శకలాలుగాకుప్ప కూలుతున్నస్వప్నాల పెడ్డలకింద గుక్కపట్టిన శోకాలచివరి ఊపిరి తీసేచిన్నారి కళ్ళ అంచునరాజుకుంటున్నరాజిలేని గాజానో… హద్దుల నెరుగనినెత్తుటి హోళీలోకనికరమెరుగనికసాయి దాడులబూడిద గుట్టలు వారసమిచ్చివొరిగిన తల్లులసడలని పిడికిలిసత్తువ సావనిహమస్ శ్వాసనో… ఫిరంగి మోతలషహీదు బాటలత్యాగ తోరణాల్తయారు అన్నలిబియానో…లెబనాన్ నో… ఎవర్నైతే నేంఎప్పుడూ సడలనిఎక్కుపెట్టినఅక్కల పిడికిటిఆయుధాన్నేను… ద్విజాతుల దగాస్వజాతుల పగాలోకమంతా ఏకమైనానోరుమూయుడేశరణమన్నయుద్ధనీతుల బోధలల్లీబుజ్జగింపుల బురదదొక్కిగుండె మంటలుఆర్ప జూసినా.. నిప్పుకణికలహక్కు కుంపటిపోరు సెగనైసెంట్రి గాస్తా.. పుడమి నుదుటపొద్దుపొడుపుతిలకమయ్యీకలలు నిజమైగెలుపు గీతపురాగమయ్యీనడచివొస్తా… ఔనునాదైనచారెడు నేలకోసం..చావెరుగని నీడకోసం.. ద్రోహాల దోస్తానాలనెత్తుటి

మా దేహపు నీడలోనూమా ఊపిరిపాట వినిపిస్తుంది మా హృదయంలో కదలాడుతున్న ఘర్షణమా కడుపులోకి ఎలా దూకిందోమా దేహపు నీడలోనూ కనిపిస్తుంది స్థూపాల నీడలన్నీ కలగలిసినేలపై హృదయాలపై నదిలా పారుతుంటాయిమా దేహపు నీడలోనూఅదే త్యాగాల రంగు దట్టమైన చీకటిలోనూనిద్ర పట్టని రాత్రిలోనూనేలపై పడుకున్నప్పుడు మా నీడలు మాకు కనిపిస్తాయిమా నీడలు మా కింద నుండి పారుతుంటాయిగుండెలు పగిలిఅచ్చం మాలాగే నిర్జీవంగా పడివున్నమరికొందరి అమ్మలను వారి నీడలను హత్తుకోటానికిమా నీడలు పారటం నేర్చుకున్నాయి చిమ్మ చీకటిలోనూమా నీడలన్నీ సజీవమేనీడల్లో నిండివున్న మా ఎర్రటి రక్తమంతా సజీవమే మా త్యాగాల రంగులో మెరుస్తున్న చిక్కటి నీడలుపిడికిళ్లుగా మారుతుంటాయిపిడికిళ్లుగా పాడుతుంటాయి ఎర్రగా మెరుస్తున్నయ్ చూడండిఇక్కడి

చేతులకు సంకెళ్ళువేసినరాతను గీతనుఆపలేవుకాల్లకు సంకెళ్ళువేసినమా ఆటను అడ్డుకోలేవునోటికి సంకెళ్ళువేసినపాటను మాటనుప్రశ్నను ఆపలేవుఅక్షరం పై ఆంక్షలుశబ్ధం పై నిషేదంకదిలిక పై నిర్భందంమెదలిక పై నిఘాఅప్రకటిత చీకటిపాలనకు పరాకాష్టఇక మౌనం మండాల్సిందేశబ్ధం విస్ఫోటం చెందాల్సిందే

అదొక ఓక్ చెట్టుశాఖోపశాఖలుగా విస్తరించిఊడలు దిగి రారాజుగావిర్రవీగుతుంది చిన్న చిన్న మొక్కలనుఎదగనీయదుఎదుగుతున్న మొక్కల చిదుము అచ్చట రెండు పూల మొక్కలురెండూ చేదోడు వాదోడుగారాబిన్ జారవిడచిన సైక్లామెన్ గింజలతో మొక్కలెదిగినా వాసన వ్యాప్తి లేదునేల మొక్క కాదది వలస మొక్క అదిఫుక్క్వా మొక్కల కంటే తక్కువేేదీన్ని పుట్టుక ఇక్కడే మరణమూ ఇక్కడేతన జాతి బీజాలు పదిలం ఈ నేలలో ఐనా సైక్లామెన్ సాగు కి ఎక్కువ చోటుఫుక్క్వా సాగుకి తక్కువ చోటుఓక్ చలువేతన నేలలో తానే పరాయై అస్తిత్వంకోసంభూపొరల్లో తండ్లాట ఓక్ఒక దాన్ని చంపి మరొక దాన్ని బతికించే యత్నం సైక్లామెన్ ని మచ్చిక చేసుకునిఫుక్క్వా సువాసనను కట్టడి చేేయనిరంతర