కవిత్వం

ప్రజలు అంటరానితనానికి గురౌతున్నప్పుడు లైంగిక వేధింపులకు గురౌతున్నప్పుడు మతం ముసుగులో మునుగుతున్నప్పుడు మూఢనమ్మకాలకు బలౌతున్నప్పుడు మేము కలం నుండి జాలువారిన కన్నీటి చుక్కలమైతాం ఆదివాసీ హక్కులకై ఉద్యమించినప్పుడు వారిపై వైమానిక దాడులు జరుగుతున్నప్పుడు దేశపు సహజ సంపదను దోచుకుపోతున్నప్పుడు ఈ దేశ ఆదివాసీ ముఖంపై ఉచ్చ పోసినప్పుడు మేము ప్రశ్నించే మొక్కలమై మొలకెత్తుతాం కాలేజీలో దేశ చరిత్రను విప్పి చెప్పినప్పుడు సమాన హక్కు గురించి మేము పోరాడినప్పుడు ఈ దేశపు అన్యాయాన్ని అక్షరమైన మేము ప్రశ్నించినప్పుడు రాజ్యం మా పైన పీడియఫ్లు ఉపా కేసులు పెట్టినప్పుడు ఈ రాజ్యం దృష్టిలో మేము అర్బన్ నక్సలైట్లమైతాము

మీకెవరికీ ఎప్పటికీ అర్థం కాదు. బయటకు కనిపించే అందమైన ముఖం వెనక ఉన్న నా హృదయం ఉపిరాడానంతగా మూసుకుపోయిందని. చిక్కని మీసాల కింద కోరిక అణిచివేయబడింది. మీరు విధించిన నిషేధ ఫత్వాల మధ్య నా ఆకాంక్షలు ఉరిపోసుకున్నాయి. ఇక ఎప్పటికీ ఎవరితోనూ .మధురమైన ముద్దు పెట్టించుకోలేను.. మరెవరితోనూ ప్రేమించబడలేను ! నా ప్రేమ అసహ్యించుకోబడుతుంది. ఎవరితోనూ దాన్ని ఇచ్చిపుచ్చుకోలేను. నా ఒకే ఒక్క జీవితంలో నా ప్రేమ వృధాగా.,ఈ అనంతమైన లోకంలో ఏకాకిగా మిగిలిపోతుంది. అయినా...మరోసారి గట్టిగా చెబుతున్నాను వినండి..అవును ! నేను 'గే' ని. అలాగ ఉండిపోవడమే నాకు ఇష్టం. ఎంత దుఖఃమైనా సరే...! అసలు ఈ

మనసు మత్తడి పోస్తున్నది కలలను కానీ మనసుకు ఆవల పని చాలా మిగిలున్నది నేస్తం! ఇంకా కొన్ని దేహాలపై కాంక్షలు దాడులు చేస్తున్నవి! ఇంకా కొన్ని నేరాలకై ప్రజాస్వామ్య పావురం గొడుగు పడుతున్నది! ఇంకా పార్లమెంటు అసెంబ్లీ భవనాలు ఏదో అంటరానితనాన్ని పాటిస్తున్నవి! ఇంకా ఓ ఆడకూతురు పెందలకడనే మరణిస్తున్నది ఇంకా విద్య పౌష్టికాహార లోపంతో జబ్బుపడి తల్లడిల్లుతున్నది! ఇంకా ఓ సంచారి సాయంకాలానికి ఓ చెట్టును, ఓ ముద్దను అర్థిస్తున్నాడు! ఇంకా నగరం రోజుకో బిచ్చగాణ్ణి అపస్మారక స్థితికి చేరుస్తున్నది! ఇంకా పల్లె దేహం వలసలతో సలసల కాగుతూనే ఉంది! ఇంకా ఈ స్వరాజ్యం బానిసత్వపు అవార్డులు

చూపు మసకబారిన చోట స్వరాలకు కన్నులు మొలుస్తాయి. చీకటి దీపం మేల్కొని దీపానికి చీకటి లేదని ఒక గాయం ఆ వీధిన గేయమై వికసిస్తుంది. రద్దీలో పరిగెడుతున్న కూడలిని నిలువునా రోడ్డుకు కట్టేసి ఒక సమ్మోహన రాగం బిచ్చమెత్తుకుంటుంది. అక్కడొక వర్షం విచ్చుకుంటుంది. కాలం కాసేపలా వినమ్రంగా మొక్కుతుంది. ఒక సముద్రమేదో..అలల ఊయలలో వీధిని జో కొడుతుంది. అనంత జీవనకాంక్షా స్వరం కదల బారిన క్షణాల రోడ్డు పుష్పిస్తుంది. వీధికి వసంతాన్నిస్తుంది. ఆశ భూమిని ఆహ్వానిస్తుంది. సంకల్పాన్ని ఆకాశం హత్తుకుంటుంది. బతుకు ఒక పాటల పల్లవై మోగుతుంది. ఎడారులు అరణ్యాలై చిగురుస్తాయి. భయానికి ధైర్యం వస్తుంది. ఓటమికి భయం

నీ ఊపిరి విశ్వమంతా పాకిపోయింది విశ్వాన్నెలా భస్మం చేస్తాడు నీ ఆలోచన జనసంద్రం నిండా నిండిపోయింది సముద్రాన్నెలా బందీ చేస్తాడు నీ ఆలోచనకు కాళ్లెలా వుంటాయి గాలికీ జీవనదికీ కాళ్లుంటాయా మండే సూర్యుడున్నాక వెలిగే చంద్రుడున్నాక నీ శ్వాసకు అంతమెలా వుంటుంది పీక పిసుకుతాడు కనురెప్పల్ని పీక సాగుతాడు ఊహకెలా ఉరితాడు వేస్తాడు వరిగింజల్లో పిడికిళ్లున్నాయని రాలుతున్న వరిపొట్టులోంచి పిట్టలు పైకెగురుతున్నాయని సృజన చేసిన మెదళ్ళను కూల్చడానికి ఏ బుల్డోజరూ సరిపోదు నీ చేతులు విల్లంబులు పట్టలేదు నీ వాక్యాలు బాణాలయ్యాయి నీ చేతులు తుపాకులు పట్టలేదు చావును నిరాకరించిన నీ దైర్యం తూటాగా మారింది నీ తలనరాలు

చందమామ ఒక ట్రాన్స్ ! అవును ..ఈ క్షణం నుంచి చంద్రుడొక ట్రాన్స్. ఎప్పుడైతే నువ్వు చందమామని గౌరవించవో.. ఇక ఆమె గురుంచి రాసే అర్హతని కోల్పోతావు ! ఆమెను తనవైన ..సరైన సర్వనామాలతో పిలవనంతవరకూ... నువ్వు చందమామతో మాట్లాడలేవు ! ఆమె పని పూర్తి అయ్యేదాకా.. మీరు మనుషులను చందమామ పైకి పంపలేరు . అలా చేయాలంటే.. ఆమె ముందు సాష్టాంగ పడండి.. భూమి చేసిన పాపాలకి మీరు ఆమెని క్షమాపణ అడగండి. వెళ్ళండి..ఆమె మీ కోసం నిరీక్షిస్తున్నది. మిమ్మల్ని మెల్లిగా తనవైపుకి ఆకర్షిస్తున్నది. దయచేసి మీకంటే ముందు చరిత్రలో ఆమె గురుంచి వాగినదంతా మీరూ అనడం

నేను గౌరీలంకేశ్నని చందుతులసి ప్రకటించిందో లేదో నాకు తెలియదుకానీ చందుతులసి బతికుండాలి చెడ్డీస్ చీడపురుగులు పంట్లాములలోకి పాకి ట్రోల్ల పుళ్లుపడిన నోళ్లు కాషాయ విషాలు చిమ్ముతూ చేతులు కర్రలే కాదు కత్తులూ త్రిశూలాలైన వేళ గౌరీలంకేశ్ స్వప్నసాకారం కోసం చందుతులసి బతికుండాలి ఆయుబ్రాణా వలె శత్రువు బొడ్లో వేలుపెట్టి సత్యం పలికించే సాహసాలకు దుర్గం ఇపుడు దుర్భేద్యమైంది కావచ్చు పరివార్ భావజాల పునాదులను పెకిలించే పరిశోధన కోసం ఇపుడామె బతికుండాలి అమెరికా ఇండియా పాలకుల డిఎన్ఎలో ప్రజాస్వామ్యం కాదు ఫాసిజం ప్రవహిస్తుందని ఫోరెన్సిక్ రిపోర్టు ఇవ్వడానికామె బతికుండాలి ఆ ఆవేదన, ఆరాటం, ఆక్రోశంగా ప్రకటించే ఆ అమాయక రుజువర్తనం

1 .అర్థ చంద్రాకారపు ఆయుధం నిండు పున్నమి లేనేలేదు దుఃఖ సమయాన ఉత్సవముంటుంది పట్టడానికి ఆయుధముంటుంది కార్మికులు చూపిన కాంతి రైతులు పట్టిన చంద్రుడు తెలంగాణ స్తనానికి పాలు తాగిన పసిబిడ్డ సాయుధ పోరాటంలో రాటుదేలిన ఆడబిడ్డ మనముందే వున్నది, మనమధ్యే వున్నది ఏ కాలానికైనా కొడవలి మాత్రమే చంద్రుడు చంద్రుడంటే అర్థ చంద్రాకారపు ఆయుధం! * ప్రజాపోరాటంలో అమావాస్యలుండవు కొడవలి పట్టిన అమ్మలుంటారు మోదుగుపూల పాటలుంటాయి విముక్తిని అందించే అందమైన చందమామలుంటాయి * నిరాశలూ నిశబ్ధాలూ లేనేలేవు చందమామను పట్టడమే ఉత్సవం! * 2. కాంతి పిట్ట ~ గొంతులపై ఇనుప బూట్లకు నేను సాక్షిని అక్షరాలపై

నాకు దగ్గరగా అరణ్యము అరణ్యానికి దగ్గరగా నేనూ ఎల్లప్పుడూ తను చిగురిస్తూనే వుంటుంది నెత్తుటి పువ్వులను రాలుస్తూ విత్తనాలను భద్రపరుస్తూ ఒక్కొక్కరూ ఒరిగిపోతూనే ఓ గొప్ప‌ హామీని హృదయం నిండుగా నాటిపోతారు అమరులెప్పుడూ వేళ్ళలోకి చొరబడి నేలకూ ఆకాశానికి వంతెన నిర్మిస్తారు అందుకే అరణ్యమెప్పుడూ ఓ కొత్త పాటలా నన్ను హత్తుకుంటుంది…

మనం ఎప్పుడు అతనికి శత్రువులమే .. ఎందుకంటే మన "జాతి" అస్తిత్వం కోసం పోరాడుతున్నాం.. సంవత్సరాలుగా సమూహంపై అమలవుతున్న ఆధిపత్యాన్ని ఎదురిస్తున్నాం.. "జాతీయత" పేరు మీద "ప్రాంతీయతను" అణిచివేస్తే తిరుగుబాటు దారిని ఎంచుకున్నాం రాజ్యం రక్తపు రుచి మరిగిన హింసోన్మాది స్వేచ్ఛ , స్వయంప్రతిపత్తి మన నినాదం.. మనిషి స్వేచ్ఛగా ఊపిరి పీల్చుకోవాలనేది మనందరి ఆశ.. మనల్ని తెలంగాణ లో నక్సలైట్ అన్నా ఈశాన్యంలో వేర్పాటు వాదీ అన్నా కాశ్మీర్ లో ఉగ్రవాది అన్నా ... హింసను ప్రతిఘటించడం జాతిని విముక్తి చేయడమే అంతిమ లక్ష్యం.. (జాతి విముక్తి పోరాటాలకు మద్దతుగా... హక్కులను అనచడం లో రాజ్యం ఏ