కవిత్వం

1 వేడుకోలు చీకటి పాత్ర లో నిండుగా ఉన్నది వెన్నెల మధువు మత్తుని ఆహ్వానించడానికి సిధ్ధంగా ఉంది ప్రేమ నిండిన హృదయం ఏక్కడో దూరం నుంచి ఓ తల్లి గాత్రం బిడ్డకి పాలు పడతూ ఆదమరచడానికి భూమికింత చల్లగాలిని జోలపాటగా అందిస్తోంది ఏ బతుకు యుధ్ధంతో ఘర్షణ పడుతున్నారో మనుషుల జాడ లేదు మధువు తాగేటప్పుడు తోడు కోరుతుంది కదా మనసు ఒంటరితనం ఒక ఉన్మత్త దుఃఖం దుఃఖం ఓ ఒంటరి యుధ్ధం దేహానికీ, హృదయానికీ గాయం కానివాడెవడూ మధువుని కోరుకోడు తోడునీ కోరుకోడు తెగిన బంధాలని జతచేయడానికి గాయాలు మానడానికి అనువైన కాలం ఇది జహాపనా! కొందరు

ఇంట్లో క్యాలెండర్ లేదు పొడిచే పొద్దు నడి నెత్తిన పొద్దు కుంగిన పొద్దు ఇదే నా లెక్క ఇదే నా రోజు కూసే కోడి నా అలారం మొరిగే కుక్క నా అప్రమత్తత కి ఆధారం నిప్పు ఇచ్చే పొరుగు లేదు సూరీడు తొలి కిరణం గుడిసె తాటాకు లోనుండి నా ముఖం పై నా మేలు కొలుపు భుజాన కాడి ముందు నడిచే ఎద్దులు నేల దున్న నడక కాళ్లకు చెప్పులు లేవు పల్లేర్లు పక్కకి నా పై దయతో సాగే అరక నేల నాది తరాలుగా అడవి నాది దుంప నాది పండు నాది తేనె

నువ్వు అలవోకగా నడుస్తున్నప్పుడో బండి నడుపుతున్నప్పుడో నీ వెనకాలో నీ పక్కనుండో ఒక బుల్డోజర్ వచ్చి గుద్దితే నువ్వు ఆశ్చర్యపోనక్కర్లేదు నువ్వు కుర్చీ వేసుకొని ప్రశాంతంగా చదువుతున్నప్పుడో పరధ్యానంగా పడుకున్నప్పుడో నీపై ఎం ఐ ఏ దాడులు జరిగితే నీవు బెదిరిపోనక్కర్లేదు వాడు నిన్ను జైలుకు ఇడ్చికెళ్ళినప్పుడో నాలుగు గోడల మధ్య నిన్ను బందీ చేసినప్పుడో ఉచ్ఛ్వాస నిశ్వాసలకి తావివ్వనప్పుడో నీవు అలసిపొనక్కర్లేదు కొన్ని పుస్తకాలలో డార్విన్ సిద్ధాంతం తిసేసినప్పుడో మత గ్రంథాలను ప్రబోధించినప్పుడో రాయిని సైతం దేవుణ్ణి చేసి నిన్ను మైలపరిచినప్పుడో నువ్వు కృంగిపోనక్కర్లేదు సలసలా కాగే నెత్తురు నీ గుండెల్లో ఇంకా పచ్చిగానే పారుతుంది నిజాల

వస్తూ వస్తూ నీ ఇంటి బయట ఓ చెట్టు నాటి వచ్చాను నాది కాకపోయినా ఏదో ఒక నీడ నీకుండాలని * పని నీ కోసమే చేస్తున్న వాడిని పనిలోపడి నన్ను మరిచిపోకు అంటావు ** బతుకు తరిమితే వలస వచ్చాను ప్రేమ పిలిస్తే తిరిగి వెళ్ళిపోతాను * చెమట చుక్క నుదుటి నుండి టప్పున జారిపడినప్పుడంతా నీ గుండె ముక్కలైందేమో అని భయపడతాను * ఎలా నిజం అవుతాయి స్వప్నాలు దిండు కింద పడి నలిగిపోతుంటే * పర్లేదు ఖాళిగానే ముగిసిపోని రాత్రుళ్ళు నీ ఇంటిపని తగ్గిపోయే వరకూ * అందం గురించి దిగులుపడకు నీ లావణ్యం