సాహిత్యం కవిత్వం

అమాయకులు వాళ్ళు

అవును, వాళ్ళు  భ్రమల్లోనే వున్నారు. ఇక్కడ ప్రజాస్వామ్య చంద్రుడు వెన్నలకాంతులు విరాజిమ్ముతుంటే, కానన కారుచీకట్లో వెలుగుకై వెదుకుతున్నఅమాయకులు వాళ్ళు పచ్చని పంట పొలాలపై కార్పొరేట్ గద్దలు వాలుతుంటే, పంటను కాపాడే రైతన్న  వడిసెల విసురు నేరమైన చోట ప్రశ్నించిన ప్రతివాడూ దేశద్రోహయిన  నేతి బీరకాయ ప్రజాస్వామ్యం లో హక్కుల నేతికై దేవులాడక ,  ఫాసిస్ట్ ఎడారిలో సామ్యవాద ఒయాసిస్ కై దేబరించని అజ్ఞానులు వాళ్ళు.   కులం,మతం పేరుతో మానవత్వం మంటగలుస్తున్న మహోన్నత భారతంలో, హక్కులకై గొంతెత్తిన ప్రతివాడు అర్బన్ నక్సల్ దేశద్రోహి,పాకిస్తానీ ఏజెంట్ అయిన నేల ఎన్నికల చదరంగంలో పావులుగా మిగలక, బిర్శాముండా,కొమురం భీమ్ పంథానవసరంగా పట్టిన
సాహిత్యం కవిత్వం

ఆకాంక్ష

శిశిరం లో రాలిన ఆకులుగలగలంటున్నాయ్వాడి గుండెల్లో అలజడిఅడుగులెవరివని కలంలో కాలాన్నిప్రశ్నించే అక్షరాలు తూటాల్లాదూసుకొస్తుంటేబుల్లెట్ ప్రూఫ్ అద్దాల మాటునవాడు కాపురం వసంతంలో చిగురిస్తున్నమొక్కల మాటునదాగే ప్రశ్నవిరుచుకుపడుతుందని వాడి వెన్నులో వణుకు నాటిన ప్రతి మొక్కఓ ఆయుధ భాండాగారమౌతుందేమోననికలవరింతకాకులే కాపలాగాఅరిచే అరుపుఎరుపై మూకుమ్మడి దాడి చేస్తారేమోననేభావి స్వప్నం వాడ్ని నిదుర పోనీయట్లేదేమో శరదృతువు లోకాచే వెన్నెల్లోపల్లె బతుకుల్లో వెలుగులు నింపే దారులు వెతికే పనుల్లో సేద్యగాళ్ళు వాడ్నినిలువెత్తు గొయ్యిలోపాతరేసి హేమంతాన్ని ఆహ్వానిద్దామనేఆకాంక్ష నేడు కాక పోయినా రేపైనానెరవేరుతుంది లే
సాహిత్యం కవిత్వం

అలల హోరుకు సంకెళ్ళేస్తావా..!?

సుఖమయ జీవితాల్లోని సంతోషాల్ని నిషేదించుకున్నోళ్లం గాఢాంధకారంలో చిక్కిన మట్టి బిడ్డలకోసం చిమ్మ చీకట్లను ఆలింగనం చేసుకున్నోళ్లం  నెర్రెలిచ్చి డొక్కలెండిన దుఃఖ్ఖ సాగరాల కనుకొలుకుల్లో కాంతి రేఖలమై పునర్జీవించినోళ్ళం శతాబ్దాల శుష్కవాగ్దానాలనీ పురోభివృద్ధి పాదాలకింద చితికినఆకలి పేగులమన్యానికి సైనిక కవాతునేర్పినోళ్ళం  అడవిని అన్యాక్రాంతం అవనివ్వని శపథాన్ని ఎరుపెక్కిన పతాక రెపరెపల్లో                                                         నిత్యం నిగనిగలాడే                                             నిఘా
సాహిత్యం కవిత్వం

పదునెక్కిన వేళ యిది

చిలకమ్మా! చిలకమ్మా!చైత్ర మాసపు వెన్నెలపండునుదోచుకుపోదామని వచ్చిందెవరేఉలుకమ్మా! పలుకమ్మా! బుడి వడి నడకలబుడతన్నా ఉడతన్నారాసుకొని దాచుకున్నజనరూపకాలను దండుకుపోయినదెవరే కూతలమ్మా క్రో యిలమ్మాతెలవారు చల్లని సంధ్యలోనీరెండతొడిగిన లేమావి చిగుళ్లనుపచ్చటి చెట్టుమీదేచిదిమేసే ఆ మృగమెవరే జాజిమల్లీ ప్రేమవల్లీనిండారా దాచుకున్నపూలసుగంధాన్నిమురికి కాలువలోకివొలిపిన మూర్ధుడెవరే పట్నంపాలబడ్డ పాలపిట్టాపసుల పిలగాని వకాల్తాఅడవిలిక్కుజిట్టల కేసు కట్టలుమాయం చేసిందెవరేఎవరమ్మా? ఆ బూచొోళ్ళు డమ డమా టమ టమాటముకేసే నామాల పిట్టానీతప్పేటమూగదయ్యిందిచిర్రా, చిటికెనపుల్లాఇరిచేసిందెవరే పద్మమ్మా పద్దమ్మాజిట్రేగి చెట్లపై నువు గీసినఅమరుల చిత్రాలుదొంగిలించినదెవరే!ఎవరమ్మా ఆ బూచోళ్ళు నెత్తిన తురాయినెత్తినతురక పికిలి పిట్టానీ కలలను, కాంక్షలనుకొల్లగొట్ట వచ్చిందెవరేపూలపట్టురెక్కలనువిరివజూసిందెవరే మందార ఎరుపెరుపువెదురు జీనువాయీకాలం ముంచుకొస్తోందిఆడివంచుల నుంచిఆకురాయి తేగలవా కంసాలి పిట్టనూవడ్రంగి పిట్టనూ పిలవండేకాలం ఎట్టేడుస్తుందో యేమోఇంకమనమూ
సాహిత్యం కవిత్వం

ట్రిగ్గర్

చర్య ప్రతి చర్యజీవితం ట్రిగ్గర్ పై ఆధారం ఆకలి చర్యప్రశ్న ప్రతి చర్యతిరుగుబాటు చివరి అంకంలో ట్రిగ్గర్ నేల లో బీజం చర్యమట్టిపెళ్ళను తన్నుకుని వచ్చే మొక్క ట్రిగ్గర్ చదువు జ్ఞానంచదువుకి బతుక్కి లంకె ఉద్యోగం చర్యచర్య కప్పెట్టితేప్రతిచర్య ట్రిగ్గింగ్ విస్పోటనం లా అచ్చటో పొగ పొగ వెనకాల హేతువుహేతువు ని సాధించకట్రిగ్గర్ పై వేలెడితే హేతువు కూడా ట్రిగ్గింగ్ వైపే పచ్చని అడవిలోనిక్షేపాలు జనం సొత్తుకాదంటూ వాడొస్తేవీడూ ప్రతి చర్య వైపేగా రాజ్యంలో ప్రజాస్వామ్యంఅపహాస్యమైతేట్రిగ్గర్లు ప్రతి మెదల్లో మొలుస్తాయి తోక లేని పిట్టలుతొంభై ఆమడలెల్లిఅక్షరాన్ని బుర్రల్లో జొప్పిస్తేగుండె లోతుల్లో ట్రిగ్గింగ్ కూకటి వేళ్ళతో పెకిలించ కులం కాటికిమతం సమాధివర్గం అంతంఇదే ఆఖరి
సాహిత్యం కవిత్వం

యుద్దానికి ఆవల..

చిటుక్కుమని గండు చీమ మామిడి ఆకు తొడిమ కొరికిన సడి ఎంత గట్టిగా వినబడిందో టేకు ఆకు మొదలుపై వాలిన గోరపిట్ట కాలి గోరు శబ్దం టిక్ టిక్ మని చెవులని తాకింది  ఇంతలోనే గాలి మోసుకొచ్చిన టకటక బూట్ల శబ్దం ఎత్తుపల్లాల మధ్య హోరుగా వినిపిస్తూ ఒక్కసారిగా బుల్లెట్ల వర్షం  మొదలైన యుద్ధం చివరాఖరుకు నెత్తుటి ముద్దల విసిరివేతతో హాహాకారాల ఆర్తనాదాలమయంగా అడవి హోరుపెట్టింది పుడమి తల్లి గర్భంలో దాగిన‌ సంపదను కాపాడుతూ ఒరిగిన ప్రాణాలు కొన్ని ఫాసిస్ట్ కార్పొరేట్‌ దొంగల ఆశలు కావలి కాసే ఆకలి కడుపుల జీతగాళ్ళ మృతదేహాలు కొన్ని  నేలపై కారిన ప్రతి రక్తపు బొట్టు ఎదురెదురు గుండెల మండే కన్నీటి చారికల గాయపడిన అమ్మతనం  పేలిన‌ ప్రతి తూటాకు కళ్ళుంటేతను వెళ్ళే దిక్కు చూపేదినోరుంటే సాక్షిగా
సాహిత్యం కవిత్వం

వెన్నెలపంట

ఒకేసీటులోపక్కపక్కనే కూర్చుంటాంవందలకొద్ది మైళ్ళుకలిసే ప్రయాణిస్తాంహలొఅంటే హలొమీరెక్కడిదాకాపలాన వూరుఅంతేమాట్లాడటం ముగుస్తుంది నాచేతిలో సెల్ ఫోన్పక్కనవ్యక్తి చేతిలో మొబైల్ ఫోన్ఇద్దరితలలు ఓరిగిపోతాయి ఇక్కడదూరంలో ఉన్న వ్యక్తితో సంభాషణఅక్కడఎక్కడోవున్న వ్యక్తితో సంభాషణఇక్కడవీడియోగేమ్స్అక్కడఫేస్ బుక్ఇక్కడట్విట్టర్అక్కడవాట్సప్ యూట్యూబ్ గూగుల్ సెర్చింగ్ లునచ్చిన వాటిని వెదుక్కునివాటిల్లో లీనమవుతాం గ్రామాలను దాటుతాంపట్టణాలను దాటుటాంతలపక్కకుతిప్పికిటికిలోనుండి బయటకు చూసినప్పుడుఅనేక దృశ్యాలుతెరలు తెరలుగా ఎదురవుతాయి వర్తమానంలోకి వచ్చిఎవరిని చూసినారంగులు పూసుకున్న మొఖాలే చిరునవ్వుకిచిరునామలేని ప్రతిభింభాలు కాలానికి కళ్లెం లేదుభద్రతకు భరోసాలేదుఅంతాపల్లెరుకాయల పరాకు దుఃఖాలు ఎదురుపడతాయిసోకాలు ఎదురుపడతాయిఅన్నింటినిచూస్తూనే దాటిపోతుంటాంస్ఫురణలోకి వచ్చినప్పుడుఎదురుపడిన దృశ్యాలునిమిషమోఅరనిమిషమోబాధను కలిగిస్తాయి గమ్యం చేరువయ్యిందిఎవరిదిశగావారు వెళ్లిపోతున్నదారిలోనీడలు కనుమరుగయ్యాయిఅంతా గాఢాంధకారంనిశరాత్రిలోనిశ్శబ్దమేతప్పాతీతువుపిట్ట అరుపులులేవు అందరుఅందరిలోవున్నాప్రతిఒక్కరినిఒంటరితనం వెంటాడుతున్న క్షణానవెన్నెలపంటకోసం నేను
సాహిత్యం కవిత్వం

మీరూ – మీ రాజ్యం

నాలుగు రోడ్ల కూడలిలోనిమ్మ కాయ ముగ్గు తొక్కండిభూత వైద్య పట్టాదార్లుబెనారస్ నుండి వస్తున్నారు ఆత్మ పరమాత్మ లసంఘర్షణ ల నిగ్గు తేల్చేనిఖార్సైన చదువులురాజు ఇలాకాలో చెబుతున్నారు ఎలా చస్తేఎలా చంపితేఆత్మ పునర్జన్మ పొందుతుందోచెప్పే ప్రయోగశాలలు తయారవుతున్నాయితొందర పడినోట్లో రాగి చెంబులు పెట్టిడంబెల్స్ తో చంపబాకండి త్రిశూలం వాడితే శివుడొస్తడోచక్రం తో ఛేదిస్తే విష్ణువు వస్తాడోచెప్పే జ్ఞానంబాబాలకి లేదనివిశ్వవిద్యాలయాల్లో పురుడు పోస్తున్నారు నగ్న దేహాన్నిపటాల ముందు ప్రదర్శిస్తేపటాలు శాంతిస్తాయో లేదోననేపరిశోధనలు కొనసాగుతాయి త్వరలో అంతా ద్వైతమేశాస్త్రం సమాధిమీరు కోరుకుంటున్న సమాజమే వస్తుందిఆత్మలన్నీ మరుజన్మ ఎత్తిచావులేని పురాణ వైద్యాన్ని వెలుగులోకి తెస్తుంది రాజ్యం!! బువ్వ పెట్టే వాడ్ని చంపైనామీ మూఢ నమ్మకాన్ని
సాహిత్యం కవిత్వం

స్వప్నకథనం

శూన్యగోళంలో తిరుగాడే పిట్టజీవావరణంలో ఇమడలేకగహన గగనం చేరలేకమన బాల్కానీ ఊచల మీద టపటపమన తలుపుల మీద టకటకమన గుండెలకు దగ్గరగా గునగునగుండే గువ్వై ఎగిరిపోన... కల అయిపోలేదుతూటాల మీదుగా పూలతుంట్లు తుంచిపాపల బుగ్గల నుంచి లేత గులాబీలు తెంచిమొర చాపిన లేగ ముట్టెకు ముద్దిచ్చిముట్టించి, ముట్టడించి,దట్టించి, దహించిరివ్వున. కెవ్వన... ఎగిరిపోన.. కలఅయిపోలేదుకనలి కనలికదిలి కదిలిఉప్పటి కన్నుల మీదుగా జారిచప్పటి పెదవుల మీదకు చేరిచప్పున తోలేలోపే ఎగిరిపోన..
సాహిత్యం కవిత్వం

సబ్జెక్ట్‌ కరెక్షన్‌

బిర్యానీ తినిపించి బంగ్లా రాయించేసుకొన్నాకకత్తి చేతికందించి మెడ తెంచుకుపోయాక మత్తు దిగేక అస్తుబిస్తుగా మిగిలేక ఓ మనిషీ ఓ మనీషి ఓ మహర్షీ మాయమయ్యాక కలి ఉలి ఆగిందిశిలకు ఆకలి మొదలైంది...