కవిత్వం

మనమింకా‌ బతికే వున్నామా? ఇదేదో‌ భేతాళుని‌ భుజాన‌ వేలాడే రాజు ప్రశ్న కాదు వాదనలు‌ ముగిసిన‌ వేళ వాడొక్క మాటతో‌ ఫుల్ స్టాప్ పెట్టేసే వేళ అటూ ఇటూగా సరిపెట్టుకుంటే నువ్వూ నేనూ కోల్పోయేదేమీ లేదు వాడి తుపాకీ‌ మొన ముందు వారి మానం ఛిద్రమైన వేళ కోర్టుల ముందు నగ్నంగా నిలబడిన తల్లులను వంచించిన నీ న్యాయం నీకు నైతిక విజయమా? కోల్పోయిన మానానికి కళ్ళు లేని‌ న్యాయం ధర కడుతుందా? తాను రుజువు చేయలేని ఆ పదముగ్గురినీ వాకపల్లిలో నిలబెడితే న్యాయమేదో బిగ్గరగా వినబడేది కదా? పదారేళ్ళ నీ విచారణకు తమ కొంగు చివర కట్టుకున్న

జైలు గదుల ఉక్కపోతల నుండి ఉపశమనం కోసం అతడు కిటికీ తెరిచాడు ఎదురుగా సముద్రం... బయటి సముద్రం లోపటి సముద్రం అలయ్ బలాయ్ తీసుకున్న చోట ఆకాశం నక్షత్ర కాంతుల వెదజల్లింది సహనానికి మారు పేరైన భూమి తన విముక్తి కోసం సంకెళ్లకు చేతులిచ్చి సహనంగా ఎదురుచూసే రేపటిలోకిచూపులు సారించే మానవ మహా సంకల్పానికి జే జే లు పలికింది

తలమీది నీడను త్యాగం చేసుడు తమవల్ల కాదని తెల చెప్పినోళ్ళు కాళ్ళ కింది నేల కడుపాకలి తీర్చే వొనరది మాకు వొదలమన్నోళ్ళు రిజర్వాయరు రక్కసి కోరని ఎరుగక జిక్కి అల్లాడెటోళ్ళు యాడాది పైనాయె ఎద బాదుకుంటు మొరల్ బెట్టి బెట్టి మోసపొయ్నోళ్ళు దొంగలోలె పట్టి టేషన్లకు దెచ్చి బైండోర్లు జేసెనే దొరోల్ల రాజ్యం ఇంత కెవరీళ్ళో సెప్పనైతి నేను ఎత్తిపోతల కత్తి ఎదలోకి దిగిన సిన్నోని పల్లెంట బతుకగ్గి పాలై బజారు పడిన పల్లె రైతులీళ్ళు ఎట్లైతె అట్లాయె ఇట్లైతె కాదంటు లీడర్ల రంగెరిగి రణం దిక్కైన్నోళ్ళు.

స్వప్న స్పర్శ ------------ భూగ్రహం మీద ఉల్కల వంటి వారు మట్టితో కలిసి చిగుళ్ళకు ప్రాణం పోసే ఉల్కలు అరణ్యంలో పిట్టలకు కాంతిని ఆయుధంగా ఇస్తారు అవి అడవిని కాపలా కాస్తుంటాయి తమ నీడలని రాత్రింబవళ్ళకి రెక్కలు గా తొడిగి 1. సముద్రపుటలల మీంచి జారే సూర్యరశ్మి లాంటి పారదర్శక జీవితాలవి తమతో తాము పోరాడుతూనే చుట్టూ పరిసరాల్తో తీరని సంఘర్షణలో మునిగి ఉంటాయి గాయమయమౌతూనో, గానమయమౌతూనో, 2. లేత కాంతికి బట్టలుగా తొడిగినట్టు నిండైన దృష్టి ఆదివాసి ఊదే బూరలాంటి స్పష్టాతిషైపష్టమైన కంఠస్వరం ఖంగున మ్రోగే మాట వినగానే మెదడులో రూపం ప్రసారమయేంత తాజా ఉద్యమ ప్రతిబింబాలు

అడవిమీద రోడ్డు దండయాత్ర చేస్తున్నది అడవిని రోడ్డు ఆక్రమించుకుంటున్నది మట్టిని, చెట్టును, ఆకును, పుప్వును, నీటిని పుట్టను, పిట్టను, గుహను, గూటిని గుట్టను, లోయను తొలిచేస్తూ రోడ్డు పొక్లెయినర్‌లా వస్తున్నది కొండచిలువతో కూడ పోల్చలేము కొండచిలువ నుంచి పిల్లల్ని, వృద్ధుల్ని, తనను రక్షించుకోవడం అనాదిగా ఆదివాసీకి తెలుసు రోడ్డు బాటల్ని రద్దుచేస్తూ వస్తున్నది మనిషి పాదాలకింద మట్టిని డాంబర్‌తో సిమెంటుతో కప్పేస్తూ వస్తున్నది ఇసుకదాహంతో వస్తున్నది ఇనుము దాహంతో వస్తున్నది ఇంధనం దాహంతో వస్తున్నది ఖనిజదాహంతో వస్తున్నది ఎదుటివాని దప్పిక ఏమిటో ఆదివాసీకి తెలుసు పసిపాపకు చన్నుకుడిపిన అడవితల్లికి తెలుసు ఆవుపాలు దూడకోసమే అనుకునే ఆదివాసికి తెలుసు కడుపుకి

ఫాసిస్టు కత్తిపై నా భావాలను, కలాన్ని నీ ఫాసిస్టు కత్తితో నరికినంత మాత్రాన నేను అంతమై పోను అంతకన్నా అదృశ్యమై పోను దోపిడీ వ్యవస్థలో బుసలు కొడుతున్న నీ ఫాసిస్టు భావజాలాన్ని కూకటి వేళ్ళతో సహా అడ్రస్ లేకుండా పెకిలించడానికి నా సైన్యం కలంధారీ, ఆయుధధారీ పదునెక్కుతోంది చిందిస్తున్న నా నెత్తురుతో తడిసిన నెల పొరల్లోంచి పోరు విత్తనాలు మొలకెత్తి నలుమూలల విస్తరించి నీ అంతాన్ని చూస్తాయి. బిగించిన పిదికిలి మా ఆయుధం శతృవు తూటాలకు దడిస్తే ఒక్క తూటా శబ్దమే నిన్ను అవహించి నీ ప్రాణాన్ని వెంటాడుతుంది కామ్రేడ్ నీ లక్ష్యసిద్ధికై పిడికిళ్ళు బిగించి యుద్ధానికి సిద్ధమైతే

1. లేనప్పుడు " అప్పుడు గాలి చొరబడదు మాట నిర్మాణం కాదు మనిషి లేనప్పుడే ఉనికికి అర్థం, విలువ! అప్పుడు రాత్రి ఎంతకూ కదలదు రాత్రంతా.. వస్తువులు మాట్లాడుతుంటాయి మనిషి లేనప్పుడు వస్తువులు పుస్తకాలు బొమ్మలే మనుషులవుతాయి, మాటలవుతాయి. అప్పుడు ఏదీ కుదరగా ఉండదు ఎడబాటు తర్వాత సుదీర్ఘ తడబాటే! అప్పుడు పొలమారినట్టు , పొగ చూరినట్టు, మబ్బు కమ్మేసినట్టు కళ్ళ ముందరి వాళ్ళు కన్నీటి పొరలైనట్టు... అప్పుడు మాట్లాడనీ, పోట్లాడనీ అలగనీ, అదిరించనీ, బెదిరించనీ,భయపెట్టనీ.. నీ... నీ...నీ..... అప్పుడు లోకంగా,ప్రాణంగా,దేహంగా ఉండనీ... మనసుని, మనిషినీ, మనసైన మనిషినీ !! 2. కొత్తగా.. ప్రేమించే వాళ్ళు కాబట్టే -వాళ్ళట్లా