కవిత్వం

దేశమంతా నెత్తురు వాసనఆ మూల, ఈ మూలదేశం నలుమూలలఏ మూల చూసినరక్తపు మరకలేనెత్తురు వాసనే. ఎనిమిదేళ్లుగా దేశంపైతోడేళ్ల మందమూకుమ్మడి దాడి,మతం పేరుతోకులం పేరుతోకూర పేరుతోనీళ్ల పేరుతోకత్తులు నెత్తుర్లుపారుస్తున్నాయి. గర్భాన్ని చీల్చిపిండాలను పొడిచినశూలంఢిల్లీ పీఠంపైరాజై కూసింది.రాజ్యంలో రక్తం వాసనమేఘంలా ముసురుకుంది.

ఊరికేనీ ఇంట్లోకి చొరబడినీ పసిపాపల ముందునిన్ను పెడ రెక్కలు విరిచి కట్టిబలవంతంగా ఎత్తుకు పోతారు ఎక్కడో నువ్వొక సారిఎమోజీగానవ్వినందుకునీ మిత్రులతో కలిసిగొంతు కలిపినందుకునీ చేతిలోపచ్చగా ఓ రుమాలుఎగిరినందుకుఏమైనా కావచ్చునీ నుదుటిపై ఊపాముద్ర వేయడానికి ఇక నీ కను రెప్పల చుట్టూఇనుప చువ్వలు మొలకెత్తుతాయినీ గుండెలపై ఊపిరిసలపనంతగాఉక్కు పాదంతో తొక్కిపెట్టడానికిరోజు లేమీ మిగిలి వుండవు నీ పసిపాపల‌ నవ్వుల కేరింతలువినపడకుండా గాజుటద్దాలుఉబికి వస్తాయి నీ ఇంటి మీదకుబుల్డోజరు నడిచి వస్తుంది అనుమానపు పరిహాసాలతోచుట్టూ పరిక కంపలుపరచుకుంటాయి ఎప్పటికో ఒక వేకువలోమెలకువ వచ్చినన్యాయ పీఠం నిర్దోషిత్వాన్నిగుర్తిస్తూ నీ ముఖాన ఒక‌బెయిల్ కాగితం విసిరి కొడితేఅందుకోలేని నీ వణుకుతున్నచేతులు చివరిగా ఆసరానువెతుక్కుంటూ బయటకు

వారం వారం దాటుకొనిసోమవారం వచ్చిందిఈసారైనా కలవచ్చాఅనిఊరు నుండి బస్సు పట్టుకొనినగరం చేరుకున్న.కానీచంచల్ గూడా జైలుదారి తెలియదుమిత్రున్ని ఒకరిని పట్టుకొనిఎలాగైనాఈరోజు ములాఖత్ పెట్టాలని పోయా..! అదిములాఖత్ హాలుఎందరి ఎదురుచూపులోగుండె గవాక్షాల నుండి చూస్తున్నట్టువంద ఆలోచనలుగొంతు దాటి రాకుండామౌనం దాల్చినట్లు ఏ వార్త వీనుల విందయిఎప్పుడు విముక్తి తీరం చేరుతుందోఈ బందీఖానాలన్నివృద్దాశ్రమాలౌతాయేననిచిగురించే ఆశలు. అందరినీ చూస్తూమనస్సులో మదన పడుతున్నక్రమంలోనేవార్డర్ నుండిఒక పిలుపుఇంతలో నా పేరు వినబడిందిములాఖత్ గది తలుపు తెరుచుకుంది. నిఘా నేత్రాలవలయంలో చిక్కినపంజరంలోని పక్షులుఎందరోవాళ్ళేరాజకీయ ఖైదీలుప్రత్యామ్నాయ రాజకీయాలకు ప్రతిరూపాలు. ఎదురుచూపులకు తెరదించుతూరానే వచ్చాడు కామ్రేడ్ రాజన్ననడక సాగుతలేదుగొంతు పెగుల్తలేదుకుశల ప్రశ్నలు పరంపర సాగిందిమధ్య మధ్యలో రాజన్ననుదగ్గు ముచ్చటిస్తూనే ఉన్నదినీరసం తోడూ

నాలో తప్పిపోయిననీవు నీకు ఇంక ఎప్పటికీ దొరకవు!ప్రేమ భావన,గొప్ప ఆకర్షణ!!* * *నాకే తెలియదు నాలో ఇంతలోతు ఉందని!నా లోంచి నువ్వు ఎప్పుడుబయటపడదామనీ!?* * *నీ నవ్వుఓ పరిమళపు లోయ!అందులో దిగాను కాబట్టేనేను పూవునైపోయా!!* * * *ఎవరు పారబోసుకున్నమోహ స్వప్నమో, కదా ఈ రాత్రి!నింగి ఊయలలో,చీకటి-వెన్నెల రెండూ పెనవేసుకున్నాయి!***ఈ కాలానిదెంత నిర్దయ!కాకలుతీరిన యోధులను,ఆకలి తీరని దీనులను,ఎదురెదురు నిలబెడుతోంది!!***ఇక్కడ కొంతస్వేచ్ఛని వొదిలి,ఆ పక్షి రెక్కలు విచ్చుకునేచనిపోయింది!***ఈ కష్టకాలం సుదీర్ఘమైనదనీ,అనుకుంటాం కానీచరిత్ర పుటల్లోకి ఇంకిపోయినమానవ సంఘర్షణతో పోల్చుకుంటే క్షణభంగురం!!****యుధ్ధం ముగించాలనివాడికి లేదు!కానీ వాడికి తెలియదుఏదో ఒక నాడు వాడూ దిగిపోక తప్పదు!!***యుధ్ధం ముగిసాక,శిధిలాల్లో వాళ్ళు శవాలకోసంవెతుకుతున్నారు!కానీ,దొరికింది ముక్కలైన పసివాళ్ళ స్వప్నాలు!***యుధ్ధం

తొలిచూరుతల్లి పొత్తిళ్ళలోబిడ్డలా ఉంది వెన్నెల బిడ్డ కోసం తల్లి వేసేఊయలలా ఉంది పాలపుంత బడి విడిచాకకేరింతలు కొడుతూబయటికొచ్చే పిల్లల్లా ఉన్నాయిచుక్కలు బుజ్జాయినిబజ్జోబెట్టటానికితల్లి పాడే జోల పాటలాఉంది మంద్ర గాలి హాయి అంతా ఇక్కడే ఉంది అన్నట్టుఅమ్మ ఒడిలో నిదురబోయినచంటి బిడ్డ మోములా ఉందినింగి పురిటి నొప్పుల బాధనుదిగమింగుతూగట్టిగా కళ్ళు మూసుకుని ఊపిరి బిగబట్టినగర్భిణిలా ఉంది రేయి ప్రచండ కాంతి తో పుట్టేసూర్యుడు ని ప్రపంచానికి హామిపడుతున్నట్టుందిపెను చీకటి...

వెన్నెముక విరిగినంతబాధల్లోపురిటినొప్పులతోఅర్ధరాత్రి పుట్టాను నేను నా పుట్టుక తెల్లవారాకేనా బంధు మిత్రులకి తెలిసిందినాడు సమాచార వ్యవస్థ నేటి లా లేదు సుమా! తెలిసీ తెలియ గానే కేరింతల్లోనా శ్రేయస్సు కోరే వారంతాఏం జరిగిందిఏం జరగబోతోంది తెలియని తనం లోవర్తమాన కోలాహలం చరిత్ర పునాది గా తొలినాళ్ళలో అంబాడుతూ పడుతూ లేస్తూబులిబులి నడకలతో తప్పటడడుగులతో నేనుతప్పొప్పుల బేరీజు తోభారీ ప్రణాళికలతో తల్లితండ్రులునా ఉజ్జ్వల భవిష్యత్తు కోసం రచనలు నిర్విరామంగా ఎదుగుతున్న కొద్దీనాకోసం ఆస్తుల సృష్టినా ఆధీనంలో ఎన్నో కర్మాగారాలు సంస్థలుఇరుగు పొరుగు తో సత్సంబంధాలునెలకొల్పుకుంటూసామ దాన భేద దండోపాయాల తో ముదిమి వయస్సు లోకొడుకులు నా ఆలనాపాలనా గాలికొదిలినా ఆస్తులు

పలకమీదఅక్షరాలనుతుడిపేసినట్టుహృదయంలోబంధాల జ్ఞాపకాలనుచెరిపేయగలమా..! అంతరంగంఅర్ధమైనప్పుడుఆశ శ్వాసఅందనంత దూరమైపోతుంది..! అబద్దాన్నినిజంగా నమ్మించొచ్చునిజాన్నిఅందరికితెలియనీయకపోవచ్చుఎల్లప్పుడుచికటేవుండదుగా..! తనడప్పుదరువునీ గుండెను తాకలేదా..?తనగొంతులో గానంనీ చూపు దిశను మార్చలేకపోయిందా..? తను నీవొడిలో తలవాల్చిబిడ్డలా వొదిగిపోయినప్పుడునువు తలనిమిరింది నాటకమేనా..? మానవ సంబంధాల్లోఅత్యంత సున్నితమైనదిసహచరి సహచరుడు బంధమే..! దానిని గండ్రగొడ్డలితో నరికిఅందరిని ఆశ్చర్యంలోముంచేసిన అమావాశవి..! ప్రజలదారిలో నీ నడకలేదనికాలక్రమంలో బహిర్గతమయ్యింది..! ఏబంధం లేని కరచాలానికేకలచివేస్తున్నప్పుడుకనుపాపలా చూసిన చూపుకికన్నీరే మిగిల్చావు..!

దేశమంతా సంబరాలపేరుతో మాయల ఫకీరుఉచ్చులో ఊరేగుతున్న వేళ దాహమంటూ గ్లాసుడునీళ్ళు తాగితేకొట్టి కొట్టి చంపినఅపర బ్రహ్మలున్న చోట అమృతమెవడిదోవిష పాత్ర ఎవరిదోబెత్తంతో గిరిగీసినపంతుళ్ళకుఏ శిక్షా లేని చోట నీ ఇంటి మీదఏ జెండా ఎగరేయగలవుచిన్నోడా! కులమొక్కటేమతమొక్కటేఏక్ భారత్శ్రేష్ఠ భారత్అని కూస్తున్నమర్మాల మర శబ్దాలనడుమనీదీ నాదీకాని దేశం కదాఇది తొమ్మిదేళ్ళ నీచిన్ని గుండెపైమండిన అగ్ని కీలలుఆ చూపుడు వేలుచివరల మండుతూఎగసిపడతాయాఏనాటికైనా? (కుండలో నీళ్ళు తాగి చావుకు గురైన ఇంద్రా మేఘవాల్ కు క్షమాపణలతో)

ఈ తరం నవతరంమా తరమే యువతరంఅర్ధరాత్రి స్వాతంత్ర్యంచీకటి కోణమేఏ వెలుగు జాడ లేనినిశి రాత్రి నీడలేఅమృతం ఏడ తేనుఉత్సవం ఎలా జరపనువందేమాతరం అంటూఎలా పాడను..!? బక్క చిక్కిన బతుకులుమెతుకుల కోసం ఆరాటంఅకృత్యాల అర్ధనాదాలుఅన్నార్ధుల జాడలులేని రోజు కోసంస్వేచ్ఛకై తపిస్తున్న చోటఅమృతం ఏడ తెనుఉత్సవం ఎలా జరపనువందేమాతరం అంటూఎలా పాడను…!? ఇప్పుడు దేశ భక్తిపాదరసంలా పారుతున్నదిపౌరుల హక్కులను కాపాడాల్సిన బాధ్యత మర్చిఅణచివేత చుట్టివేతలతోకుట్రలకు దారి తీస్తుందిడెబ్భై ఏళ్ళ స్వాతంత్ర్యంలోదేశమే జైలయి తలపిస్తున్న వేలఅమృతం ఏడ తేనుఉత్సవం ఎలా జరపనువందేమాతరం అంటూఎలా పాడను…!? ఈ మట్టి మాదిఈ దేశం మాదిహద్దులు లేని ప్రపంచం మాదిసకల శ్రామిక జనం మా నేస్తంలక్ష్మణ రేఖ

వధ్యశిల రజతోత్సవమ్మటబంధిఖానలు ప్రజల సొమ్మటన్యాయమే వర్థిల్లుతుందటనాయకుల ఆరాధనాలట పూలుగోయర తమ్ముడామాల గట్టవె చెల్లెలా కొత్త సంకెళ్లేమిలేవటతెల్లదొరలను దించినారటదేశ దేశములోన భారతిబిచ్చమెత్తుట మాన్పినారట గర్వపడరా తమ్ముడాపరవశింపవె చెల్లెలా ఆనకట్టలు కట్టినారటభూమి పేదలకిచ్చినారటఆకలెత్తిన ఆయుధాలనుఅణచి మేల్‌ సమకూర్చినారటభయములేదుర తమ్ముడాశీలవతివే చెల్లెలాగ్రామ పంచాయతులు పెట్టిపేదలకు నిధి పంచినారటపల్లె నుండీ ఢల్లిదాకాసోషలిజమే పారుతుందట వంతపాడర తమ్ముడాగొంతుకలపవె చెల్లెలా పదవికయినా కొలువుకయినాతెలివి ఒక్కటె గీటురాయటకులమతాలను చంపినారటరామరాజ్యము తెచ్చినారటఅందుకొనరా తమ్ముడాఆడిపాడవె చెల్లెలా అధిక ధరలను ఆపినారటదోచువారికి జైలు శిక్షటదేవళమ్ములు నిలిపినారటముక్తి మార్గం చూపినారటపూజ సలపర తమ్ముడాపున్నె మొచ్చునె చెల్లెలా ప్రణాళికల పరిమళాలటప్రతి గృహానికి ప్రాకినాయటనిరుద్యోగమ పొమ్ము పొమ్మనికొత్తగొంతుక విప్పుతారట సహన ముంచర తమ్ముడాఆలకించవె చెల్లెలా ఎవరి ప్రాణము